اگر بتواني اندكي آواز بخواني اگر بتواني اندكي شادماني ات را اب | صدای درون

اگر بتواني اندكي آواز بخواني
اگر بتواني اندكي شادماني ات را ابراز كني اگر بتواني اندكي وجودت را بنماياني همين كافيست
در حقيقت از كافی هم بيشتر است
ما بسيار خسيس هستيم، زيرا از خود چيزي به هستي نمي بخشيم
اين بزرگترين مصيبتي است كه انسان مي تواند گرفتارش شود
و كل بشريت به اين مصيبت گرفتار شده است
ما بگونه اي رشد يافته ايم كه خسيس شده ايم. حتي اگر چيزي را ببخشيم،‌ اين كار را معامله گرانه انجام مي دهيم
اين بخشيدن نيست
ما فقط به اين دليل چيزي را مي دهيم كه چيزي بيشتري دريافت كنيم
هميشه پاي معامله در ميان است این بخشش واقعي نيست

هرقدر كه مي تواني و با تمام وجود از خود چيزي به هستي ببخش
حتي  اندكي آواز  را در خود نگاه مدار! ابرازش كن!
همانند پرنده اي باش كه صبحگاهان آواز مي خواند
براي پرنده هيچ اهميتي ندارد كه آيا كسي به آوازش گوش مي دهد يا نه. براي پرنده حضور شنونده اصلا مهم نيست
براي اين آواز نمي خواند كه در عوض چيزي بستاند
فقط از روي شور و نشاط آواز مي خواند.

خورشيد طلوع كرده، صبحي دگر آمده و شب رفته است و اينها همگي انگيزه اي براي رقص و آواز پرنده هستند
راه درست زندگي همين است
هرلحظه خوش و خرم بودن
خوش و خرم بودن در زندگي و بخشيدن آن به هرچه كه سر راهت قرار مي گيرد: به يك درخت، به يك حيوان، به يك صخره

اگر از خود بخشيدن، راه زندگي تو شود، يك رهرو مي شوي
اگر آواز خواندن زندگي تو شود، يك رهرو مي شوي
راه رهروي ترك دنيا نيست
خوش و شادمان زيستن است.


#Osho
@sedaye_daron