در دوره‌های مختلف کلامی از جمله فرمایشات گهربار حضرت خان‌الماس و یا سرانجام ، مکتوب است که جم قبله و کعبه و حج یاران است چرا که ذات پیر و پادشاه در جم به ظهور خواهد آمد و هر گاه ذات پادشاه به اصطلاح کلامی در دون کس نزان سر( یعنی در دونی که هیچ کس ذات او را نشناخته )بوده است و در پشت پرده‌ی سر پنهان شده ، یاران و چهارجسد جم تشکیل داده و در آن جم به دیدار ذات پادشاه نائل آمده‌اند .
حضرت سلطان صحاک
هَر کَس نهَ جَمدا بنیرو اَرکان وهَ راس بگیرو دامان سلطان آنَه حَقیقَت میرد یاریَن چه روژ حساو آی دیارین
هر کس در جم با رعایت ارکان جم ، دامان سلطان را بگیرد ( و خواسته هایش را از او بخواهد ) به راستی میرد و یار حقیقی است و در روز حساب چنین کسی نشان دار خواهد بود .
حضرت پیر بنیامین
پولی هام دلی بیدی بنیشدیم پولی هام دلی آیینه ی ذیلان بدریم جلی نه جم حل موو گردی مشکلی
ای گروه هم دل بیایید در جم بنشینیم و آیینه‌ی درون را جلا دهیم (معنای دوم: با نشستن در جم آیینه‌ی دل را جلا بدهیم ) چرا که به لطف جم همه‌ی مشکلات ما در آن حل خواهد شد چون جم مراد مطلب‌داران را حاصل میکند و همه‌ی مشکلات را حل میکند از دریای لطف و کرم خاوندکار
همه‌ی این موارد و موارد بی‌شمار دیگر که در کلام‌ها به آن اشاره شده چه مستقیم و چه غیر مستقیم جایگاه جم را برای یارسان مشخص نموده است.
تمامی قوانین و ارکان آیین یاری در جم خلاصه شده است . هدف از تشکیل جم علاوه بر ابعاد معنوی آن ، بررسی مسائل درون جامعه است که بایستی با تجمع و گردهمایی در جم و جمخانه مشکلات آیینی را بررسی و حل و فصل نمود و از افکار و اندیشه کل جمع و خرد جمعی استفاده کرد تا بهترین راهکارها به منصه اجرا در آید.
همچنانکه در قوانین و آیین یارسان مشهود و مشخص است جم بعنوان یکی از مهمترین اصول و جایگاه یاری مطرح گردیده است و بیشتر هدف حضرت سلطان از این گردهمایی و تجمع حل مشکلات مردم و یاران بوده است . که میفرماید : چه جم حاصل مو گردین مشکلی یعنی تمامی مشکلات بایستی در حضور جم و با استفاده از خرد جمعی مطرح شود .
قوانین یارسان همیشه در ابتدا بوسیله شور و مشورت پیران حقیقت نهادینه شده است و نماد آن در جم تجسم عینی می‌یابد . و بهمین خاطر حضرت خان‌الماس روی جم این همه تاکید دارد . در جم از نظافت تن و قلب ،همدلی و همراهی ، زدودن کدورتها و نفاق تاکید فراوان گردیده است .
بوسیدن دست جم بعنوان نمادی از آشتی و صمیمیت بین یاران لحاظ گردیده است و اگر خدایی ناخواسته کدورتی بین دو جم نشین در گذشته واقع شده در جم به آشتی و دوستی مبدل میگردد. به هرحال جم یک نماد آینی از تجلی کل آیین یارسان است که در هر گوشه آن مطلبی نهفته است و حتی اهل جم را بنا به فرمایش حضرت خان الماس حاجی و جم را بعنوان یک نماد کعبه یاران بارها مورد تاکید قرار داده‌اند . جم از نظر معنوی حضور جم نشین در کنار پیران حقیقت است که طبق اعلام حضور خود حضرت سلطان و ۴ تن از یاران ، معروف به چهارجسد بر آن مشهود است البته با دیده دل باید نگریست و حضور آنها را احساس کرد.
جم محل تصفیه قلوب و همچنین اعتراف به عملهای خدای ناخواسته خطا یا گناه می‌باشد که جم‌نشین وظیفه دارد در حضور جم به گناهان و خطاهای عمدی و غیر عمدی خود اعتراف نماید و قول دهد که اگر آنها را تکرار نمیکند آنگاه است که پیران حقیقت نیز به صلاح آمده و از گناهان او شفاعت خواهند کرد.
و در نهایت ؛
هَر یار خاطر شاد بنیشو وَ جَم وَ اَدب اَرکـان بی خیـال و خَـم یَقیـن وَ نیـاز مَـطلب بـرســو اَر حَــق قبـول کی وَ حَق مَرسو یاوَران وَ عشق شای قرمزی‌پوش نُخـط خان الماس نَکَن فراموش
