بر شما و ما مبارڪ باد . ای طالبان راه حقیقت بر شما و ما جشن پادشاه عالم مبارڪ باد . زیرا ڪه دانای دانایان در میان ما قرار گرفت،این جشن بر همگان مبارڪ باد. بیایید به دور پادشاه حلقه بزنیم زیرا او برای دل داری و التیام دلهای زخمی ما آمده است. پادشاه این بار در این جامه خود را نمایان ڪرده او همان شاه خوشین است .
حضرت پیرموسی
اَو یانه یاری پلامار بوریم او یـانه یاری پـادشاه آما گنج گشت شاری نه ای سواران نورش ڪرد دیاری
آنجا خانه و امید یاران و یارسان است. بیاید همگان به آن خانه امید و عشق پناهنده شویم و به آن درگاه روی نیاز آوریم. این خانه همان پادشاه عالمی است ڪه در تمام ادیان خود را در جامه هایی مختلف نمایان ڪرد اڪنون نیز خود را با این همه سوار(نهصدنهصده) برای ما نمایان ڪرد.
خالقی ظهور نموده و آغازگر تجلی و جامه نو و جدیدی است . او حضرت شاقرمزی می‌باشد که با هیبت و جلالی کبریایی بر تخت و مسند حقیقت جلوس نموده است . یاران (چهارجسد) ذات و باطنش را می‌شناسند و با خبرند که این تجلی همان سلطان صحاک است .
حضرت پیرموسی
شامان بی پیدا غُلامان بی‌پَردَه شامان بی پیدا سُلطان سَهاڪَن بی‌‌مَرگ و بی‌زا شَهباز سفیدَن بَستن اَو بِیا
مولایمان آشڪار و هویدا شد. یاران و مریدان ، مولا خود را از پس پرده غیب آشڪار نمود و پرده را ڪنار زد.او همان سلطان سهاڪ است ڪه فانی نشده و همچنان باقی است(منظور حضرت " شاه قرمزی پوش " می‌باشد )همانند شهبازی سفید (منظور " رنگبازی " ) این‌بار بیابستی نو بنا نموده است.
حضرت پیربنیامین
اَو بِیا وَستَن قرمزی سُلطان اَو بِیا وَستن پادشای عالم گَردَش وَ دَستَن آسمان و زَمین چَه بوش سَرمَستَن
حضرت پیرموسی
حَقن سَهاڪَن شَهبــــاز اَزَل حَــقَن سَـهاڪَــن قرمزی نیشتَن ریشَش دو فاڪَن یاران بشناسان سلطان سهاڪَن
سلطان سحاڪ ذات حق است.این رنگبازی ازلی حق است ڪه در جامه سلطان تجلی نموده و اڪنون شاقرمزی پوش می‌باشد ڪه با محاسن دو چاڪ بر مسند و تخت جلوس نموده است. یاران او را به یقین می‌شناسند ڪه همان تجلی سلطان سهاڪ می‌باشد.
سراسر نورانی و سرسبز است. ڪارخانه باطنی پادشاه عالم سراسر نورانی و سرسبز است . او همان سواری است ڪه با شستش باطل و تاریڪ را نابود می‌سازد. آری قرمزی پوش همان سلطان است اما شڪاڪان نمی‌دانند.
آغازگر بیابسی جدید است.ای یاران این بیابس را حضرت شاقرمزی پوش بنا نهاده است . ذات او ازلی و ابدیست و همه چیز به لطف و اراده اوست .این همان سلطان سحاڪ است و ساڪن پردیور،ڪسی از اسرار باطنیش آگاه نیست.
هر ڪس به این گفتارهای ڪلامی پایبند نباشد و باور نڪند،قلب او صاف نیست و پرده‌ای تار بر چشمانش ڪشیده شده است و فردا در دیوان مولایم شرمنده و سرافڪنده و با رخساری زرد حاظر خواهد شد.
