سنتز مدرن فرگشت به صورتی که آن را می‌شناسیم چارلز داروین نخست | ShakZi | شک‌زی
سنتز مدرن
فرگشت به صورتی که آن را می‌شناسیم
چارلز داروین نخستین بار نظریهٔ فرگشت از طریق انتخاب طبیعی را به اجمال در دههٔ ۱۸۵۰ مطرح کرد اما چهل سال بعد زیست‌شناسان هنوز دربارهٔ ارزش‌های آن بحث می‌کردند. در آغاز قرن بیستم زیست‌شناسان شروع به شناسایی نقش مهم ژنتیک در فرگشت کردند و نهایتاً به این نتیجه رسیدند که ژن‌ها از دیدگاه‌های داروین در خصوص فرگشت حمایت می‌کنند و به چیزی رسیدند که اکنون سنتز مدرن نام دارد.
چند سال پس از انتشار کتاب دربارهٔ منشا انواع، گرگور مندل آزمایش‌های خود را دربارهٔ گیاه نخود و کاوش طریقه‌هایی که ارگانیسم‌ها صفات را از والدین خود به ارث می‌برند، شروع کرد. مندل از زمان خود جلوتر بود - تنها در قرن بیستم بود که دانشمندان کارهای او را جدی گرفتند و مطالعهٔ ژنتیک با جدیت آغاز شد.
اما آنچه آنان انجام دادند حیاتی بود. ژنتیک بخش گم شده‌ای از نظریهٔ داروین را فراهم کرد مکانیزمی که صفات می‌توانستند از طریق آن به ارث برده شوند. با این وجود بسیاری از ژنتیک‌دانان اولیه در واقع با کارهای خود ایده‌های داروین را رد کردند. ژن‌ها تکه‌های مجزایی از اطلاعات قابل توارث بودند و به نظر می‌رسید که وجود آن‌ها دلالت بر وقوع فرگشت از طریق جهش‌های ناگهانی دارد. مثلا اگر ژنی برای «بلندی قامت» پدیدار شود، یک جمعیت می‌تواند سریعاً به گونه‌ای بلند قامت متحول شود. داروین تأکید کرده بود که فرگشت آهسته و پایدار است و گونه‌های جدید، فرگشت تدریجی را تجربه می‌کنند.
اما ژنتیک‌دانان با آغاز کاوش عمیق‌تر، عقیده خود را تغییر دادند. در دهه ی ۱۹۲۰ آنان کشف کردند که صفتی مانند بلندی قامت معمولاً با چند دوجین ژن کدگذاری می‌شود نه یک ژن منفرد. دانشمندانی مانند رونالد فیشر، جی. بی. اس هالدين و سيوال رایت شروع به ایجاد مدل‌هایی ریاضی کردند تا نحوهٔ تحول احتمالی جمعیت‌ها را در صورت بروز جهش سودمند در یک یا چند فرد بررسی کنند. آن‌ها دریافتند که پیچیدگی ژنتیکی به الگو و سرعتی از فرگشت منجر می‌شود که کاملاً با مفهوم انتخاب طبیعی داروین سازگار است. بیش از شصت سال پس از انتشار دربارهٔ منشا گونه‌ها، زیست‌شناسان سرانجام ایده‌های داروین را پذیرفتند.
یکی از کشفیات مهم سنتز مدرن این بود که صفات زیست‌شناختی غالباً با ده‌ها ژن کنترل می‌شوند نه با یکی. این کشف ساده به شرح این واقعیت کمک کرد که ژن‌های دوگانهٔ گسسته، چگونه می‌توانند ارگانیسم‌هایی را پدید آورند که مانند آمیزهٔ یکپارچه‌ای از صفات والدین به نظر برسند و به تدریج به اشکال جدیدتر متحول شوند. تصویر یک شخصیت در بازی رایانه‌ای با شبکه‌ای ۱۲ در ۱۶ پیکسلی، شطرنجی است اما با هزاران پیکسل کاملا هموار به نظر می رسد: به طریق مشابه یک ارگانیسم - و فرگشت – دارای جلوهای پیوسته است چرا که ارگانیسم‌ها معمولا با هزاران ژن ساخته می‌شوند نه فقط با تعداد انگشت شماری از آن‌ها.
سنتز مدرن نشان داد که فرگشت از طریق انتخاب طبیعی چگونه با توارث ژنتیکی کار می‌کند. سنتز مدرن نشان دهندهٔ این نکته است که زیست‌شناسان دربارهٔ چیستی فرگشت و چگونگی وقوع آن توافق دارند.
~ کالین باراس
@ShakZi
