ره‌گذاری خواهد گفت: راستی‌را شبِ تاریکی‌ست. کهکشانی خواهم داد | شعروادب
ره‌گذاری خواهد گفت: راستی‌را شبِ تاریکی‌ست. کهکشانی خواهم دادش روی پل، دخترکی بی‌پاست دُبّ ِ اکبر را بر گردن او خواهم آویخت هرچه دشنام از لب‌ها خواهم برچید هرچه دیوار از جا خواهم برکند رهزنان را خواهم گفت: کاروانی آمد، بارَش لبخند
