مرداب کثیفی شده ام، رودی کاش با آمدنش دهد مرا سودی کاش آقا تو | شهدا مــــــــــردان بـــــی ادعا
مرداب کثیفی شده ام، رودی کاش با آمدنش دهد مرا سودی کاش آقا تو کجایی؟؟ دلمان تنگ شده امسال تولدت،خودت بودی کاش
سلام ، آخرین دردانه مادر!
نیمه شعبان هم آمد... و زمین، باز طعم جشنی بدونِ تو را چشید.
هر روز که می گذرد.... غمی بر شانه زمین اضافه میشود. دوباره شبی که؛ برایت جشن گرفتیم... و تو نبودی!
شعبان که به نیمه میرسد؛ تپش دلهای زلیخایی ات ، به شماره می افتد... نکند ؛.... باز هم رمضانی بدون تو را تجربه خواهند کرد. نکند؛ ... باز هم، برای دیدارت آماده و لایق نشده اند.
آنقدر نداشتنت، درد دارد. که جای همه شادمانی های عالم را، در قلبمان تنگ میکند. نمیدانم تا کی؛ به استمرار دل شکستنت، عادت خواهیم کرد؟ نمیدانم تا کی؛ بدون تو، هنوز نفس هایمان، بالا می آیند؟ نمیدانم چقدر طول میکشد؛ تا ما بفهمیم بدون تو... زندگی مان، فقط یک بازی کودکانه است!
به جان گرانت قسم... درست در لحظه ای که از حضور تو غافل می شویم؛ از چشمان خدا... سقوط میکنیم. و ما؛ طعم این سقوط را بارها تجربه کرده ایم.
ما یقین داریم که تو جواز عبور نگاه خدایی. جواز درخشیدن در نگاه اهل آسمان. ما بی تو.... یعنی تماام. یعنی؛ اصل سرمایه را باخته ایم.
پریشان تر از اینمان مخواه یوسف. رمصان نزدیک است، و عیدش بدون تو... یعنی؛ تکرار همان خاطره تلخ زمین.
اگر بیایی، دلهایمان دوباره گل میدهند! چه کنیم.... رونمایی ات کنند؟
