|مجله آینده نگر در شماره خرداد ماه ۱۴۰۱ مصاحبه ای با موضوع «مش | جامعه شناسی - سراج زاده
|مجله آینده نگر در شماره خرداد ماه ۱۴۰۱ مصاحبه ای با موضوع «مشکلات نهادهای مدنی در ایران» با من داشته که متن مصاحبه و فایل پی دی اف آن به اشتراک گذاشته میشود.|
پیش شرط آشتی دولت و مردم پذیرش نهادهای مدنی است
گفتگوی آینده نگر با سید حسین سراج زاده-شماره ۱۲۰ خرداد ۱۴۰۱
لیلا ابراهیمیان
*برخی‌ها می‌گویند، حاکمیت در ایران در برابر نهادهای صنفی، تشکل‌های حرفه‌ای و نهادهای مدنی استراتژی «از آن خودسازی» را پیگیری می‌کند. شما چه تصویری از نهادهای مدنی در ایران دارید؟
من این بحث را با یک زمینه‌سازی به این شکل مطرح می‌کنم که اصولاً اگر دوره بعد از انقلاب را در نظر بگیریم، از همان ابتدا تا به امروز دو دیدگاه در بین افراد، جریان‌ها و نیروهایی که در حاکمیت بودند وجود داشته است و این دو دیدگاه مبتنی بر دو فلسفه سیاسی است. یک فلسفه سیاسی با اصول مردم‌سالاری و استقرار یک نظم دموکراتیک در جامعه، ارتباط بهتری دارد یا تمایل و گرایش به این سمت‌وسو دارد. فلسفه سیاسی دیگر هم فکر می‌کند حکومت کردن و مدیریت جامعه حق انحصاری اقشار و گروه‌های خاصی است و سعی می‌کند سامان سیاسی را هم بر اساس تحقق این حق انحصاری پیش ببرد و سمت‌وسو بدهد. این دو دیدگاه در ارتباط با نهادهای مدنی هم نگاه متفاوتی دارند. به میزانی که جریان‌های سیاسی به نظم مردم‌سالار و دموکراتیک گرایش بیشتری داشته باشند، نگاه مثبت‌تری به نهادهای مدنی و تشکل‌های حرفه‌ای و صنفی هم دارند و هر چه به سمت دیدگاه دوم نزدیک‌تر شوند، نسبت به این‌ها نگاه منفی‌تری دارند، بدبین هستند و سیاست‌هایشان به سمت از آن خودسازی و از بین بردن آن‌ها یا آن‌ها را به تصرف خود درآوردن، حرکت می‌کنند. این دو جریان در حاکمیت ما از همان ابتدا تا به امروز تا حدی وجود داشتند، هر چند که هر چه به امروز نزدیک‌تر می‌شویم، انگار غلبه نگاه دوم، یعنی دیدگاهی که خیلی نگاه مثبت و مساعدی ندارد، بیشتر شده و بیشتر میشود.
@SHSerajzadeh
ادامه گفتگو را در instant view مطالعه نمایید
https://b2n.ir/j00548
