━ بالاخره با تمام فراز و نشیب هایی که بود، داستان سوهوفنز هم | SUHOFANS
━
بالاخره با تمام فراز و نشیب هایی که بود، داستان سوهوفنز هم به پایان رسید. و بالاخره سخت ترین روز زندگی من، یعنی بستن کامل و همیشگی سوهوفنز، از راه رسید.
داستان سوهوفنز برای من از اونجایی شروع شد که تصمیم گرفتم شادی های کوچیکی که با سوهو بدست میارم رو با بقیه تقسیم کنم. دلم میخواست تمام قشنگی هایی که ازش میبینم و درک میکنم با بقیه شریک بشم. در تمام این سال ها خالصانه و با تمام وجود تلاش کردم تا حقیقت وجود سوهو رو اونجور که شایسته است به بقیه معرفی کنم. سوهوفنز از یک چنل خودمونی شروع شد و هر مرحله ای که جلو رفت دلیلش این بود که میخواستم شادی رو همون طور که بقیه اکسوال های دنیا توی فن گرلی کردن و حمایت آیدلشون حس میکنن به قلب اکسوال های ایرانی بتابونم. من هیچ وقت دنبال سنگین بودن اسم سوهوفنز نبودم و هیچ وقت به قصدی جز برای خدمت به سوهو و اکسو، و فن های ایرانیشون قدمی برنداشتم. حداقل تلاشم رو در این راستا کردم. حتی قصد ما از حضور در اتحادیه جهانی فقط برای این بود که به اکسوال های ایرانی فرصت همراهی کردن با سایر اکسوال های دنیا رو بدیم و این امکان رو فراهم کنیم که حس متفاوت نبودن در عین سختی های موجود رو تجربه کنن. در طی این سال ها بچه های زیادی به کمک من اومدن و رفتن. آرزوهای بزرگی داشتیم که خیلیاش رو با کمک شما رقم زدیم. ما خاطره های زیادی با هم ساختیم و بابتش بهتون افتخار میکنم. اما دیگه وقت خداحافظیه. بعد از 6 سال تلاش، بالاخره وقت رفتنه و متاسفانه بر خلاف چیزی که خواسته قلبی خودم بود، رفتن من با بسته شدن کامل سوهوفنز همراه میشه. من تمام تلاشم رو برای روشن نگه داشتن چراغ سوهوفنز انجام دادم. زمان زیادی صرف کردم تا کسانی رو پیدا کنم که سوهوفنز رو بهشون بسپارم. افرادی که دلسوزانه و پرتلاش، کارهایی که ما انجام دادیم رو ادامه بدن و حتی خیلی بهتر از ما اینجا رو به دست بگیرن. اما متاسفانه چنین چیزی اتفاق نیوفتاد. در این مدت 6 سال دوستان عزیزی بودن که به سوهوفنز و من کمک های زیادی کردن اما با تمام این ها، تمام مسئولیت سوهوفنز تا به امروز همچنان به دوش من بود. و باید بگم که ادامه دادن این کار سخت شده بود. مدتی هست که این تصمیم رو میخوام عملی کنم اما به خودم این فرصت رو دادم که کامبک زیبا و باشکوه سوهو رو در کنار شما جشن بگیرم و با هم ازش لذت ببریم. اما الان که 10 روز از این اتفاق شیرین میگذره، دیگه وقتشه. توی این سال ها من با عشق زیاد هر آنچه در توان داشتم انجام دادم اما دیگه وقتشه کنار بکشم تا جوون ترها بیان و جای خالی ما رو پر کنن. من تمام تلاشم رو کردم که این روز نرسه اما همراهی برای ادامه مسیر نداشتم و باید اعتراف کنم که تنهایی هم جان ادامه دادن نداشتم. باید بدونین که حتی اگر یک روز دیگه این امکان وجود داشت که سوهوفنز بمونه، حتما این کار رو انجام میدادم. دلم میخواد بدونین که بستن سوهوفنز برای من مثل کابوسیه که هیچ وقت دوست نداشتم به واقعیت بپیونده و من قلبم رو در اینجا میذارم و میرم. هر بدی و کاستی در سوهوفنز دیدید دلیلش ضعف من بوده چون بیشتر از اون در توانم نبوده و بابتش ازتون عذر میخوام. امیدوارم در این 6 سال لحظه ای بوده باشه که به خاطر سوهو و سوهوفنز لبخندی به گوشه لبتون نشسته باشه براتون دعا میکنم که تا ابد قلبتون با عشق سوهو (و اکسو) روشن و گرم بمونه و ازتون میخوام که هیچ وقت این پسر کم نظیر و زیباسیرت رو تنها نذارید
