بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم مردم شریف ایران سلام علیکم امروز هم | سیدیاسر جبرائیلی
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
مردم شریف ایران
سلام علیکم
امروز همه ما در آستانه انتخاب دیگری قرار گرفته‌ایم که می‌تواند آینده کشور را دستخوش تغییر و تحول نماید. در تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم، مشاهده کردم که مع‌الاسف اکثر نظرات اقتصادی نامزدها بیش از آنکه به سود سفره مردم باشد، به سود خام‌فروشان، محتکرین انفال و سفته‌بازان و مالی‌چی‌هاست. در چینشی عجیب و حیرت‌انگیز، رویکرد تمدن اسلامی علی‌الخصوص اقتصاد مقاومتی در سوالات صدا و سیما نیز غایب بزرگ میدان بود. در تمام مدت تبلیغات، سراغ کاندیداهای محترم یا مشاورین آنها رفتم و تلاش کردم آنها را از ایده‌های خانمان برانداز نئولیبرالیستی و تبعات گرایش به سمت آنها بر حذر دارم. طرح‌هایی از آنها را که در چهارچوب تفکر سرمایه‌سالاری ساخته و پرداخته شده بود، نقد کردم و هر آنچه که برای برون رفت از مشکلات اقتصادی دهه‌های اخیر لازم است را به آنها پیشنهاد دادم و بخل نورزیدم.
با این حال، با وجود همه نگرانی‌های اقتصادی که نسبت به کاندیداهای جبهه انقلاب وارد است و ابهامات و نگرانی‌هایی که درباره عملکرد دولت آنها وجود دارد، نمی‌توان از جریان غربگرا غافل شد. غرب گرایی «گرداب سکندر» ایران معاصر است و عمر این ملت بزرگ را دهه‌ها به هدر داده که دهه ۹۰ عصاره همه آنهاست! فرصت‌سوزی‌ها و ندانم‌کاری‌هایی که غرب گرایان در دهه ۹۰ مرتکب شدند، کشور را دچار بحران کرد و بیش از یک دهه عقب انداخت. اگر آه حسرت ما در دولت شهید جمهور، ناتوانی عبور از تجویزهای نئولیبرال‌ها بود، دولت‌های یازدهم و دوازدهم، خود، لیبرال بودند. اگر نگرانی ما در دولت سیزدهم ناتمام ماندن حذف مدیران نالایق نئولیبرال بود، دولت‌های یازدهم و دوازدهم، آگاهانه، سیاست و صنعت و فرهنگ را آنطور که لیبرالیسم می‌خواست اداره می‌کردند. آن دو دولت، حتی به صنایع نظامی کشور نیز رحم نکرده و اگر درایت دلسوزان نظام نبود آن را نیز همانند صنعت هسته‌ای، تعطیل می‌نمودند. اگر در دولت سیزدهم، مقتدرانه، پاسخ دندان‌شکنی به گستاخی‌های رژیم صهیونیستی داده شد و برای اولین بار در تاریخ آن رژیم منحوس، شهرهای سرزمین اشغالی، موشک باران گردید و افق جدیدی بر روی همه سرزمین استثمار شده غرب آسیا و شمال آفریقا گشوده شد، یادمان نرفته که در آن دو دولت، مسئولان وقت از نوشتن شعار مرگ بر اسرائیل روی موشک‌ها، لرزه بر اندامشان می‌افتاد. اگر دولت سیزدهم تلاش می‌کرد به سختی و شاید کجدار و مریز، اجرایی سازی سند تحول بنیادین آموزش و پرورش را دنبال کند، یادمان نرفته که آن دو دولت، مخفیانه و زیرپوستی، سند استعماری و ننگین ۲۰۳۰ را در کشور اجرا کردند. آنها با افتخار اسناد ننگینی مانند توافق پاریس را به دست اجرا سپردند. اسناد محرمانه با کشورهای غربی نوشتند و امضا کردند، بدون اینکه روال قانونی چنین اسنادی در کشور طی شود. تلاش کردند دستورالعمل‌های FATF را که ابزار خودتحریمی بود، به کشور تحمیل کنند.
امروز با وجود تمام اختلاف‌ها و نگرانی‌هایی که از مواضع اقتصادی کاندیداهای جبهه انقلاب و نیز از چینش نیروهای آنها در دولت احتمالی آینده وجود دارد، بر خود لازم می‌دانم تا به سبب پرهیز از بازگشت به عقب و فرو افتادن کشور در چاه ویل «غرب‌گرایی»، همگان را به شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری دعوت نموده و ضمن احترام به همه کاندیداهای جبهه انقلاب و نیز طرفداران آنها، حمایت خود را از جناب آقای دکتر «سعید جلیلی» اعلام نمایم.
امید که ایشان پس از قرار گرفتن در جایگاه ریاست جمهوری از عهده تشخیص و تصمیم و انتخاب درست برآیند.
والسلام علی من اتبع الهدی
سیدیاسر جبرائیلی
@syjebraily
