سنت های رمضانی مردم قم [بخش اول؛ #سحرخوانی] سحرخوانی، بخش عم | تاریخ شفاهی قم
سنت های رمضانی مردم قم [بخش اول؛ #سحرخوانی]
سحرخوانی، بخش عمده خاطرات زیبایی همه مردم قم بلکه مردم ایران زمین است از ماه رمضان؛ جایی که خوش خوانان شهر بر ماذنههای مساجد با صدایی زیبا و رسا، از دلدادگی خود به خداوندگار خود می‌خواندند و مردمی که با صدای آنها به نماز شب می ایستادند و کم کم خود را برای سحر آماده می‌کردند؛ در سالهای نه چندان دیرین صداهای آشنایی از رادیو و رسانهها پخش می شد که شاید تنها صدایی بود که مردم قم از رادیوهای خود می شنیدند. با توجه به اینکه در قدیم بلند مرتبه سازی مرسوم نبود و مردم نیز با احشام و درشکه رفت و آمد داشتند، افرادی که صدای رسایی داشتند بالای مناره‌ها رفته و می‌خواندند که اصطلاحاً به آن «#پیش_خوانی» می‌گفتند؛ این عمل تا یک ساعت پیش از اذان انجام میشد و پیشخوان به بیان اشعار مذهبی و مداحی و دعای سحر مشغول میشد. آنها یا از طریق حضور در ماذنه مساجد و یا با طبالی و عده‌ای هم فانوس به دست چند همسایه از سمت راست و چند همسایه سمت چپ خود را بیدار می‌کردند. این رسم با کوبیدن درب منازل همسایه و اقوام ادامه یافت تا اینکه تک زنگهای تلفن، جای این رسم را گرفت.
