.
کج فهمی درباره الزام احکام
لباس روحانیت به تن دارد و فعال سیاسی اصلاح طلب خوانده می شود. اما این قدر از دینداری یا قانونمندی سرش نمی شود که شرط مراعات بسیاری از ممنوعیت های دینی یا قانونی، اخلاص و نفاق نیست.
این محدودیت ها برای حفظ سلامت اجتماعی است، فارغ از این که فرد به حکمت احکام و قوانین باور داشته باشد یا نداشته باشد.
اخلاص در عمل، شرط تقرب به خداوند و قبولی عمل است. اما این جدای از اهمیت صیانت از عفاف و حجاب به عنوان امر ضروری اجتماعی است.
اگر هم در گوشه و کنار کسانی باشند که از اهمیت موضوع بی خبر باشد یا باور نداشته باشند، مانع از الزام و التزام نیست.
مثل این که کسی بگوید بستن کمربند، ایستادن پشت چراغ قرمز، و سقف محدودیت سرعت نباید الزامی باشد، چون برخی رانندگان به آن باور ندارند و الزام آنها ممکن است موجب ریا و نفاق شود!
فردی که حریم عفاف و حجاب را مراعات نمیکند، فراتر از تباهی خود، به امنیت اخلاقی جامعه آسیب میزند؛ همچنان که راننده متخلف از قوانین رانندگی.
اولویت، حفظ سلامت اجتماعی است و البته در کنار آن، باید روشنگری کرد تا میزان متخلفان هر چه کمتر شود.
محمد ایمانی
@Www_rasaee_ir
