ترجمه: سلام بر قاسم، فرزند حسن بن علی؛ ضربت خورده بر سرش؛ و زرهش ڪنده شده؛ هنگامے ڪه عمویش حسین را صدا زد! پس عمویش خود را مانند بازے شڪارے بر بالاے سرش رساند و او پاهایش را به خاک مے سایید؛ و حسین علیه السلام مے فرمود: [از رحمت خدا دور باشند] قاتلان تو؛ ڪسانے ڪه روز قیامت، دشمنشان جدّ تو و پدر تو هستند! سپس فرمود: به خدا سوگند بر عمویت گران است ڪه او را بخوانے و پاسخت را ندهد یا پاسخت را بدهد ولے تو ڪشته شده بر خاک افتاده باشے و سودے برایت نداشته باشد. به خدا سوگند امروز روزے است ڪه ڪشندگان او (عمویت) فراوان و یاورانش اندک اند! خداوند مرا در روز قیامت با شما دو نفر (قاسم و امام حسین علیه السلام) قرار دهد و در جایگاه شما جاے دهد. خداوند قاتلت عمر بن سعد بن عروة بن نفیل ازدے را لعنت ڪند و او را به دوزخ برساند و عذابے دردناک برایش آماده سازد!