ШУКРКИМ, КЕЛДИ ИСТИҚЛОЛАгарчи исмим Эркин,
Эрки йўқ, банди кишан бўлдим,
Кўзим боғлиқ, дилим доғлиқ,
Тилим йўқ, бесухан бўлдим.
Кўриб ҳайратга тушди
Бу жаҳон ҳоли паришоним,
Бамисли анкабут сўрган -
Чибин, пажмурда тан бўлдим.
Муаззам Сайҳуну Жайҳун -
Лабида ташна лаб қолдим,
Кийинтирдим жаҳонни,
Жисми урён, бекафан бўлдим.
Чекибдур Бобуру Фурқат
Ватан ҳажрида афғонлар,
Мен эрсам, ваҳ, не ғурбатким,
Ватанда беватан бўлдим.
Олисда, оҳ диёрим, деб
Соғинган, эй ватандошим,
Дема сен ўзни бебахт,
Бахти йўқ аслида ман бўлдим.
Шукрким, келди истиқлол,
Умидим рост қил, Аллоҳим,
Ки, шояд беқафас булбул
Каби соҳиб чаман бўлдим.
Ишончим бор, Ватан, бир кун
Келар чин нурли давронинг,
Дегайман шунда чин Эркин,
Чин инсон қайтадан бўлдим.
Ўзбекистон Қаҳрамони, Ўзбекистон халқ шоири Эркин Воҳидов, 1991 йил www.facebook.com/evohidov
www.t.me/Erkin_Vohidov
www.erkinvohidov.com
