بحران اوکرائین: ریشه‌های تاریخی و علل آن قسمت چهارم اتحاد شو | عبدالله شهبازی
بحران اوکرائین: ریشه‌های تاریخی و علل آن قسمت چهارم
اتحاد شوروی و اوکرائین
این ادعای پوتین، در سخنان جنجالی ۲۱ فوریه ۲۰۲۲، از نظر تاریخی درست است که گفت: «اوکرائین جدید بطور کامل ساخته روسیه است؛ دقیق‌تر بگویم ساخته بلشویک‌ها، کمونیست‌های روسیه، است. این فرایند بلافاصله پس از انقلاب ۱۹۱۷ آغاز شد... در پیامد سیاست بلشویکی اوکرائین شوروی پدید آمد و حتی امروزه نیز می‌توان آن را... "اوکرائین ولادیمیر ایلیچ لنین" خواند. او مؤلف و معمار جمهوری اوکرائین بود. این امر بطور کامل مورد تأیید اسناد تاریخی است...» [۱۹]
جمهوری اوکرائین، با مرزهای کنونی، در درون اتحاد شوروی و با انضمام دو سرزمین غربی (گالیسیای امپراتوری هابسبورگ) و شرقی- جنوبی (منطقه شمالی دریای سیاه) برای نخستین بار موجودیت تاریخی یافت؛ دو سرزمین ناهمگون که سرنوشت تاریخی بکلی متفاوت داشتند. تعلق نوستالژیک روس‌ها به خاستگاه خود، کی یف، سبب شد که، برغم اقتدار ناسیونالیسم مهاجم ضد روس در سرزمین‌های غربی، بویژه استان و شهر لویوو، اوکرائین به دومین جمهوری متنفذ، پس از جمهوری فدراتیو روسیه، در ترکیب اتحاد جمهوری‌های شوروی بدل شود. در واقع، حکومت بلشویکی، برای جلب علاقه مردم گالیسیا، رؤیای ناسیونالیسم اوکرائین غربی را، که «اوکرائین بزرگ، از کوه‌های کارپات تا رود دُن» بود، تحقق بخشید. با زمامداری خروشچف این امتیاز فزون‌تر شد و رهبر جدید شوروی، کم تر از یک سال پس از مرگ استالین (۵ مارس ۱۹۵۳)، در ۱۹ فوریه ۱۹۵۴ شبه جزیره کریمه را نیز به جمهوری اوکرائین ضمیمه کرد.
