دیپلماسی

2022-09-27 19:04:50 علت تاریخ سازی شخصیت ها

تفاوت میان انسانها از بزرگی رویاهایشان مشخص میشود.
برخی در مرحله کسب رتبه خوب کنکور متوقف شدند.
برخی در مرحله رسیدن به تیم ملی یا باشگاه مورد علاقه شان در ورزش متوقف میشوند.
برخی صرف کسب مقامی سیاسی کار خود را پایان یافته تلقی میکنند.

اما بسیاری آرمانی بزرگ برای خود تعریف میکنند و در عرصه کشوری و جهانی میدرخشند.
علی کریمی بعنوان یکی از این افراد آرمانخواه جای دارد فردیکه در ورزش مورد علاقه اش بهترین ها را تجربه کرده است اما #رسالت و رویای بزرگتری را برای خود تعریف کرده است و آن بودن در کنار مردم وطنش در روزهای سختست.
قائل بودن به این رسالت تاریخی قطعا پرهزینه خواهد بود اما علی کریمی تا این لحظه این رسالت را بخوبی انجام داده است.

گاهی انسانها در بحرانها به میانه تاریخ پرتاب میشوند تا رسالت تاریخی خودرا انجام دهند و ایستادگی علی کریمی را می توان در این راستا ارزیابی کرد.
بسیاری از ورزشکاران، سیاسیون، هنرمندان می آیند و میروند اما تنها تعداد اندکی همیشگی باقی خواهند ماند.

قرن بیستم ایران سیاستمدارهای بسیاری را به خود دیده است اما رضاشاه و مصدق و قوام و حتی فروغی تاریخ ساز بودند.

در ورزش هم در عرصه جهانی افراد بسیاری مدالهای طلای رنگارنگ اوردند اما تنها تعداد کمی چون #محمدعلی_کلی تاریخ ساز شدند.

در عرصه سینما نیز بسیاری در عرصه جهانی تاریخ ساز شدند اما کمتر کسی #مارلون_براندو را فراموش میکند.
در عرصه فرهنگی و ورزشی داخلی هم افراد تاریخ ساز بزرگی داریم که فراموش نشدنی اند و از جمله آنها جهان پهلوان #تختی ستاره درخشانست.

و در کنار آنها نام حجازی ها و علی کریمی از درخشش خاصی برخوردار خواهند بود.

اینها کسانی هستند که از منافع شخصی خویش بدلیل ارزشها و آرمانها و #پرنسیپ هایی که به آن معتقد بودند گذشتند و نام خود را در تاریخ ثبت کردند.
در شهریور و مهر هزارو چهارصد ویک نیز علی کریمی به عرصه تاریخ پرتاب شد و از یاران و دوستان سابقش فاصله بسیاری گرفت و تاریخ ساز شد...
#اکبرمختاری
T.me/bestdiplomacy Open / Comment

2022-09-27 11:32:02 ما تفاله نیستیم، ما مردمیم!
مجتبی لشکربلوکی
در یکی از برنامه های صدا و سیما، کارشناس مدعو گفتند که این تفاله‌ها و کف‌های روی آب نمی‌توانند در برابر اقیانوس عظیم پایداری کنند. ایشان عملا معترضان را تفاله خواندند یا دست کم برداشت افراد زیادی مانند من این است که از نظر ایشان معترضان تفاله اند. راحت ترین راه اینست که مقابله به مثل کرد و نسبت های ناروا داد. اما سه نکته را یادآوری کنم.

1)  در دنیا به همین افرادی که شما تفاله می نامید می گویند شهروند. راه دوری نرویم در همین کشور نام ما بود ولی نعمتان انقلاب.

2)  یکی از اساتید دانشگاه استنفورد به این موضوع پرداخته که چرا انسانهایی با باور قوی به ارزشهای اخلاقی که در سایر بخشهای زندگی دل‌رحم اند می‌توانند دست به اعمال خشونت بار بزنند. او به شش مکانیزم رسیده است. یکی از آن شش مکانیزم چنین است: انسانیت‌زدایی از طرف مقابل: منطق کلی این روش، مادون انسان در نظر گرفتن سایرین است. هرچه درجه انسانیت طرف مقابل بیشتر خدشه دار شود، آسیب رساندن به او آسان تر می‌شود. کاکاسیا خواندن بردگان و شهروند درجه دو دانستن اقلیت ها، نجس دانستن غیرهمکیشان، مزاحم خواندن مهاجرین در واقع آماده سازی برخوردهای زشت و خشن با آن‌هاست. من اگر جای آن کارشناس محترم بودم ضمن عذرخواهی صریح از مردم، یادآوری می کردم که همه ما مردمیم. همه!

3)  بگذارید از یک تجربه جهانی با هم صحبت کنیم. گروهی از اوگاندا به رهبری فردی بسیار متوحش و متوهم (که خود را پیامبر می دانست) شورش کردند. این گروه مسئول قتل بیش از صدهزار انسان، ربودن بالای سی‌هزار کودک و آوارگی بیش از دو میلیون اوگاندایی دانسته شدند. در این میان یکی راه متفاوتی انتخاب کرد خانمی به نام بتی بیگومب گفت که می خواهد با آنان مذاکره کند. او به داخل جنگل رفت. مایل ها پیاده رفت تا بتواند به آنان برسد. بتی سرانجام بعد از ماه‌ها تلاش با شورشیان تماس برقرار کرد. اوایل آن‌ها مذاکره با یک زن را اهانت‌آمیز می دانستند. چندی بعد نه تنها شورشیان که رهبر شورشیان نیز بتی را «مامان» صدا کرد و حتی پذیرفت که جنگل را ترک و مذاکرات صلح را آغاز کند.

اگرچه تلاش‌ها برای برقراری صلح موفقت‌آمیز نبود، اما بازکردن ذهن آنان برای گفت‌وگو دستاورد چشمگیری بود. بتی به‌خاطر تلاش‌هایش، زنِ سال اوگاندا شد. وقتی از او پرسیده شد که رمز موفقیتت چه بود یک پاسخ مشخص و کوتاه داشت: گوش کردن. او پاسخ داد که کلید این کار متقاعدکردن یا حتی چاپلوسی نبود بلکه فقط گوش‌دادن بود.
در هر اردوگاه، به مردم اعلام می‌کرد که برای سخنرانی آن‌جا نیامده بلکه آمده تا به حرف‌هایشان گوش کند. کنجکاوی و تواضعِ همراه با اعتماد به نفس او اوگاندایی‌ها را غافلگیر می‌کرد. کار به جایی رسید که در اردوگاه بتی را «مِگو» صدا می‌زدند. مِگو به‌صورت تحت‌اللفظی یعنی مادر، همچنین اصطلاحی مهربانانه برای خطاب‌کردن بزرگ‌ترها. دقت کنید بتی نمایندۀ دولتی بود که در چشم بسیاری از آنان ظالم تلقی می‌شد. طولی نکشید که مردم پیشنهاد دادند که بتی را به فرماندهان ارتشِ چریکی معرفی کنند. یک جمله طلایی از بتی شاید جالب باشد:‌ حتی شیطان هم قدر شنیده‌شدن را می‌داند (نشریه ترجمان)

تجویز راهبردی:
گوش کردن، آن هم گوش کردن واقعی، با حوصله و بدون سانسور هنری است که مدت هاست از دست داده ایم. این مردم فهیم و صبور حتما دردی دارند. حتما زخمی اند. پس باید به حرف آنان گوش داد. این جامعه می گوید پس از آنکه دخترمان مهسا امینی را از دست دادیم پیش از آنکه نیازمند یک پدر مقتدر باشیم نیازمند مادری هستیم که به حرف هایمان گوش کند. پیشنهاد می کنم همین هایی که بازداشت می شوند را بازجویی نکنیم. بلکه پای صحبت شان بنشینیم، ببینیم دردشان چیست؟ بلافاصله نگوییم می دانیم، گوش کنیم!

از خودمان بپرسیم که چرا مشکل به کف خیابان کشیده می شود؟ چرا باید شاهد زخمی و کشته شدن مردم و نیروی انتظامی باشیم؟ جامعه ای که متشکل نیست، جامعه ای که اتمیزه است. جامعه ای که مسیر شفافی برای بیان انتظارات و مطالبات ندارد. جامعه ای که (به درست یا به غلط) احساس می کند اولویت های کشور با اولویت های شخصی شان همسو نیست. چه می کند؟ برخی می روند و آن هایی که می مانند مسیر انتقاد را برمی گزینند. ولی اگر انتقاد مسیر شفاف، قانونی و کم هزینه نداشته باشد، چاره ای جز به خیابان آمدن دارند؟
وقتی تنها راه شنیده و دیده شدن خیابان باشد، سرنوشت ما همین است. نگذاریم خیابان سرنوشت ما را تعیین کنند. نظام سیاسی ما باید به گونه ای باشد که به صورت سیستماتیک امکان شنیده شدن را فراهم کند وگرنه انتقادها به اعتراض و کدورت به نفرت و سوء تفاهم به سوء تعامل ختم خواهد شد. ما تفاله نیستیم، ما خس و خاشاک نیستیم. مردمی فهیم، صبور و باهوش که یا همکیش همیم و یا همنوع هم. ما همه انسانیم و شایسته شنیده شدن.

T.me/bestdiplomacy Open / Comment

2022-09-27 09:31:46 وقتی نظام درس عبرت نمی گیرد اعتراضات مدنی تبدیل به اعتراضات خشن می شود!

عماد افروغ، جامعه شناس در واکنش به اعتراضات کشور:

این اعتراضی که همراه با تخریب اموال عمومی هست به نظر من می تواند ارتباطی با شیوه حکمرانی داشته باشد و برای همین نظام باید در روش خودش تجدید نظر کند چرا که این اعتراض مردم به شیوه مواجهه حاکمیت با خودشان است.

زمانی که نظام به استقبال اعتراضات نمی رود، به پیش بینی نخبگانش توجه نمی کند، زمانی که آمار خیلی از آسیب شناسی‌ها نشان می دهد که 78 درصد نارضایتی اقتصادی دارند یا ۸۱ درصد نارضایتی اجتماعی دارند، نظام باید استقبال کند و از این پیمایش‌ها و اعتراضات درس عبرتی بگیرد.ولی وقتی درس عبرت نمی گیرد و کماکان یک سیاست خاص را دنبال می کند متاسفانه اعتراضات طبیعی و مدنی تبدیل به یک اعتراضات خشن می شود.

T.me/bestdiplomacy Open / Comment

2022-09-27 09:12:19 روزی که مردم فهمیدند از پیرمرد روی بالکن قوی‌ترند!


در تاریخ ۲۱ دسامبر سال ۱۹۸۹، «نیکلای چائوشسکو»، دیکتاتور کمونیست رومانی، تظاهرات گسترده‌ای را جهت حمایت از حکومت خود در مرکز بخارست ترتیب داد. اروپا درگیر انقلاب‌های متعدد بود. چائوشسکو که از سال ۱۹۶۵ بر رومانی حکومت می‌کرد، می‌خواست از این طوفان در امان بماند. با این حال ۴ روز قبل در شهر «تیمیشوارا»، قیامی برپا شده بود (جالب اینکه در آن روز چائوشسکو  به دعوت مقامات جمهوری اسلامی به تهران آمده بود).

چائوشسکو برای اثبات محبوبیت خود به رومانیایی‌ها و مردم جهان این تظاهرات را ترتیب داد. طرفداران چائوشسکو حدود ۸۰ هزار نفر را به میدان مرکزی بخارست آوردند و از تمام رومانیایی‌ها خواسته شد تا از هر کاری دست بکشند و به تلویزیون یا رادیو توجه کنند.

چائوشسکو روی بالکن مشرف به میدان قرار گرفت و رو به جمعیتی که ظاهراً هلهله می‌کردند، شروع به سخنرانی کرد. او هشت دقیقه از شکوه سوسیالیسم رومانیایی گفت. جمعیت هم به صورت تصنعی او را تشویق می‌کردند. بعد یک اتفاق عجیب افتاد. چائوشسکو داشت می‌گفت: «من می‌خواهم از بانیان و سازمان‌دهندگان این رویداد بزرگ در بخارست تشکر کنم که آن را...» که ناگهان با چشمانی گشاده ساکت ماند و با ناباوری به جمعیت خیره شد. او هیچ‌گاه جمله‌اش را کامل نکرد.

یک نفر در جمعیت او را هو کرد. هنوز هم معلوم نیست چه کسی اولین بار جرأت این کار را پیدا کرد. اما بعد یک نفر دیگر چائوشسکو را هو کرد. ظرف چند دقیقه جمعیت داشت سوت می‌کشید، شعار می‌داد و فریاد می‌زد: «تیمیشوارا! تیمیشوارا!» او با هو کردن‌های مردم و شعار «مرگ بر دیکتاتور» روبرو شد.

همه‌ٔ این‌ها داشت به صورت زنده‌ از تلویزیون رومانی پخش می‌شد. سه‌چهارم جمعیت این کشور در برابر تلویزیون میخ‌کوب شده بودند و قلب‌هایشان تند تند می‌زد. پلیس مخفی فوراً به رسانه‌ها دستور توقف پخش داد، اما پرسنل تلویزیونی سر باز زدند. فیلم‌بردار دوربین را به سمت آسمان گرفت تا بیننده‌ها نتوانند ترس را در چهره‌ٔ رهبران حزب که در بالکن ایستاده بودند، مشاهده کنند. صدا همچنان پخش شد. کل رومانی صدای هو کردن جمعیت را شنید. عکس‌العمل چائوشسکو در برابر  ماجرا این بود که توی میکروفن فریاد می‌زد: «الو! الو! الو!» انگار این میکروفن بود که مشکل داشت!

چائوشسکو سپس از جمعیت خواست که آرام باشند: «رفقا! رفقا! سکوت کنید، رفقا!» اما رفقا نمی‌خواستند ساکت باشند. رومانی کمونیست زمانی سقوط کرد که ۸۰ هزار نفر انسان حاضر در میدان مرکزی بخارست فهمیدند، قدرت آنها از پیرمرد کلاه‌خز پوشیده‌ی روی بالکن بیشتر است.

چائوشسکو سه روز بعد محاکمه و همان روز اعدام شد. جالب‌تر از نحوه‌ٔ فروپاشی حکومت چائوشسکو، بقای این حکومت به مدت چندین دهه بود. چرا اکثریت مردم چندین دهه برای مرد روی بالکن دست می‌زدند و هر چه او می‌گفت را انجام می‌دادند؟

امیرسینا همایونی
ــــــــــــــــــــ
@andiiishe


T.me/bestdiplomacy Open / Comment

2022-09-27 08:46:48 عامّه‌ی مردم در تغییر نظام حکومتی طالب عدالت بودند؛ از جنبه‌های فنّیِ حکومتِ پارلمانی مطّلع نبودند و به آن هم کاری نداشتند، آنچه از فقیر و غنی و بی‌سواد و باسواد خواهانش بودند، مرجع و ملجائی برای رسیدگی به گرفتاریها و برای تأمینِ عدالت بود، اگر روشن‌بینانِ کشور و قلم‌زنها طلبِ آزادی می‌کردند برای آن بود که عدالت، بی‌آزادی امکان تحقّق ندارد، و تنها در سایه‌ی خفقان بوده است که حکومتها توانسته‌اند خودکامگیِ عنان گسیخته‌ی خود را به راه ببرند.
اختناق، حکم شراب داشته است در این حکایتِ معروف: شبی شیطان بر جوانی ظاهر شد و گفت که یکی از این سه کار را باید بکنی: یا پدر خود را بکشی، یا با مادر خود زنا کنی، یا شراب بنوشی. جوان، در سادگیِ جوانیِ خود شراب را برگزید که به نظرش از دو کارِ دیگر آسان‌تر می‌آمد. چون خورد مست شد، هم با مادر خود زنا کرد و هم پدر را کشت.

                 #روزها_جلد‌دوم

دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن
@bestdiplomacy Open / Comment

2022-09-26 00:06:42 -وطن (شکسته)-
با صدای مرجان

آهنگساز: عماد رام
شعر و دکلمه: علیرضا میبدی
@bestdiplomacy Open / Comment

2022-09-25 23:18:27 تصویر روی جلد لیبراسیون فرانسه
@bestdiplomacy Open / Comment

2022-09-25 20:15:50 ‍
قدرت مطلق همیشه صاحبش را کور می کند.
       رضی الدین طبیب
  «بنیتو #موسولینی» دیکتاتور فاشیست ایتالیا وقتی اندکی پیش از حمله به یونان و لیبی و اریتره و درگیر شدن در جنگ جهانی دوم روی بالکن قصر مجلل خود در شهر رم برای صدها هزار نفر از طرفدارنش دست تکان می داد، هرگز تصور نمی کرد که شش سال بعد به دست همین مردم به فجیع ترین شکل ممکن کشته و سلاخی شود!
مردمی که حتی به جنازه موسولینی هم رحم نکردند و روی جسد او ادرار کردند و به قدری به جمجمه موسولینی بعد از اعدام لگد زدند که صورتش مچاله شد و ترکیب چهره ا‌ش کاملآ از بین رفت!

لئون تولستوی نویسنده نامدار روس در یادداشتهای شخصی اش در مورد ظلم تزارها در روسیه می نویسد:

"قدرت دیکتاتورها را کور می کند. آنها همه را حامی و طرفدار خود میبینند، در حالی که مردم چشم انتظار روز انتقام هستند!"

کارل یونگ هم درباره عاقبت ديکتاتورها چنین می نویسد:

"هر ستمی که بر دیگران روا داریم و یا حتی در اندیشه اش باشیم، کائنات روزی تلافی آنرا از روان ما باز پس خواهد گرفت؛ بی آنکه این کیفر را کاهش دهد یا ما را ببخشاید."

+(بالا سمت راست): یک مرد جوان لیبیایی با جنازه بی حرمت شده معمر قذافی عکس یادگاری می‌گیرد. هنگامی که مأموران از کسی که قذافی را با شلیک مستقیم کُلتش در عقب یک وانت به قتل رساند، پرسيدند چرا او را پیش از محاکمه در دادگاه خودسرانه به قتل رساندی!؟ پاسخ داد: به او ترحم کردم، چون مردان جوان بیشتری آماده بودند تا به او تجاوز کنند!!

+(بالا سمت چپ): بنیتو موسولینی و معشوقه اش «کلارا پِتاچی» پس از اعدام در ۲۹ اُم آوریل ۱۹۴۵. بعد از ثبت این عکس، اجساد بی جان آنها را مانند لاشه حیوانات سلاخی شده در دکان قصابی، توسط مردم به صورت واژگون از سقف پمپ بنزین میدان لورِتو شهر میلان به پایین آویختند.

+(پایین سمت راست): جسد بی جان نیکولا چائوشسکو دیکتاتور مادام العمر رومانی که اندکی پس از بازگشت از سفر دیپلوماتیکش به ایران در سال ۱۳۶۸ با ادامه درگیری ها و اعتراضات مردمی در کمتر از دو ساعت دستگیر و در یک دادگاه صحرایی نظامی همراه با همسرش اِلِنا به اعدام محکوم شدند. پس از مرگ اجساد آنها را به منظور بی حرمتی و تحقیر برای یک شبانه روز تمام در توالتهای فرودگاه بُخارست رها کردند. برایتان درباره او پیش از این نوشته ام.

+(پایین/چپ): صدام حسین دیکتاتور عراق لحظاتی پیش از اعدام در اوایل دی ماه ۱۳۸۵. می توانید برای شناخت بهتر او کتاب "بازجویی از صدام: تخلیه اطلاعاتی رئیس جمهور " به قلم جان نیکسون را مطالعه کنید.
@bestdiplomacy

@Renaissancetranslate Open / Comment

2022-09-25 20:11:16 شاردن سوداگر فرانسوی،مانند بسیاری از سفرنامه نویسان اروپایی،عامل اساسی انحطاط ایران را #نظام_خودکامه میداند..
انحطاط از دیدگاه ژان شاردن،امری مقدر نیست،بلکه روندی واقعی است و می تواند توضیح داده شود.
او نظام فرمانروایی ایران باستان را دادگرانه و برابر قانون های آن،مردم برابر بودند.

#شاردن استبداد و انحطاط را ذاتی شرقیان و تقدیر آنان نمی‌داند،بلکه امری حادث و قابل تبیین می شمارد.

شاردن تفاوت میان دیانت و نظام حکومتی را به گونه ای که می توانست در آن دوره تجربه کند، دو عامل اساسی انحطاط ایران میداند.....


جواد طباطبایی،دیباچه ای بر نظریه انحطاط ایران،صص۴۲۹_۴۳۰
T.me/bestdiplomacy Open / Comment

2022-09-25 00:45:48 «اگر اسلام اینگونه آغاز می‌شد، یکنفر مسلمان نمی‌شد؛
کما اینکه امروز هم مسلمانها پا به گریز نهاده‌اند»
وا...وقتی انقلاب شد فکر نمیکردیم اینطور میشود...

#عبدالکریم_سروش
#مهسا_امینی
@bestdiplomacy Open / Comment