یوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَ الْمَلائِكَةُ صَفًّا لا يَتَكَلَّمُونَ إِلاَّ مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَ قالَ صَواباً (آیه 38 سوره مبارکه نبأ)
روزي‌كه «روح» و «ملائكه» به صف مي‌ايستند و هيچ‌يك جز به اذن خداوند رحمان سخن نمي‌گويند و [آنگاه كه مي‌گويند] درست مي‌گويند.
امام کاظم علیه السلام در تفسیر این آیه شریفه فرمودند:
نحن و الله الْمَأْذُونُ لَهُمْ یَوْمَ الْقیامه وَ الْقَائِلُونَ صَوَاباً قُلْتُ مَا تَقولونَ إِذَا تَکَلَّمْتُمْ قال نُمَجِّدُ رَبَّنا وَ نُصلی علی نَبینا وَ نَشْفَعُ لِشیعتِنا فَلَا یَرُدُّنَا رَبُّنا
«به خدا سوگند! ما هستیم که در روز قیامت به آن‌ها اجازه داده می‌شود و سخن راست می گویند».
به ایشان عرض کردم: «آنگاه که سخن خواهید گفت، چه می‌گویید»؟
فرمود: «پروردگارمان را حمد می‌گوییم و بر پیامبر صلی الله علیه و آله درود می‌فرستیم و برای شیعه‌ی خویش شفاعت می‌کنیم که پروردگارمان بر سینه‌ی ما دست رد نمی زند»
الکافی، ج۱، ص۴۳۴
