ဒီအချိန်မှာပဲ မန်းလူမျိုးတို့ နတ်ထိပ်တောင်ကြားကနေ ဝင်လာကြရာမှာ | Thurein

ဒီအချိန်မှာပဲ မန်းလူမျိုးတို့ နတ်ထိပ်တောင်ကြားကနေ ဝင်လာကြရာမှာ ကျောက်ဆည်နယ်သို့ရောက်လာပါတယ် ။ ဒေသခံတွေမှာလည်း အုပ်ချုပ်သူမရှိ ၊ အကာအကွယ်ပေးသူမရှိပဲ ကိုယ်ထူကိုယ်ထ ကိုယ့်ဘာသာ ကာကွယ်နေရတဲ့ အနေအထားဖြစ်ပါတယ် ။

အဲဒါကြောင့် လူသူလက်နက်အစုံအလင်နဲ့ ဝင်ရောက်လာတဲ့ မန်းအုပ်စုနဲ့ ပူးပေါင်းပြီး ထိုခေတ် ထိုအခါက တရားမျှတသော အုပ်ချုပ်ရေးစနစ်ကို ပူးပေါင်းထူထောင်လာကြပါတော့တယ် ။ ဒီလိုနဲ့ လယ်တွင်း ၁၁ ခရိုင် သို့မဟုတ် မြစ်သား ၁၁ ခရိုင်ဆိုပြီး စတင်ပေါ်ထွန်းလာပါတော့တယ် ။

အဲဒီဒေသတွေကတော့

၁ ။ ပင်လယ်

၂ ။ ပြည်မနား (ပျဥ်းမနား)

၃ ။ မြစ်သာ

၄ ။ ရငုန် (ရွာမုန်ကြီး)

၅ ။ မြင်းခုန်တိုင်

၆ ။ ပနန်း

၇ ။ တမုတ်

၈ ။ သင်တောင်

၉ ။ မက်ခရာ

၁၀ ။ တပြတ်သာ

၁၁ ။ ခံမှု (ခံလှူ)

အဲလိုနေထိုင်ရင်း အနယ်နယ်အရပ်ရပ်က ပူးပေါင်းလာသူတွေ တိုးပွားလာတော့ ၁၁ ခရိုင်နဲ့ မလုံလောက်တော့ပါဘူး ။ လူမျိုးတွေကလည်း ပျူ ၊ သက် ၊ ကဒူး ၊ မွန် ၊ သာကီနွယ် နဲ့ မန်းတို့ အပြန်အလှန် ပေါင်းဖက်ကြရင်း မြန်မာလူမျိုးဆိုပြီး ဖြစ်တည်လာကြောင်း သမိုင်းဆရာများ မှတ်တမ်းတင်ခဲ့ကြပါတယ် ။

မြန်မာ့မျိုးရင်း ပျူလူမျိုးတို့ရဲ့ မြင့်မားလှသော ယဥ်ကျေးမှုအဆင့်အတန်း ၊ ဗုဒ္ဓစာပေများမှ အတုယူဖွယ် စစ်ရေးနည်းဗျူစာပေများ ၊ မန်းလူမျိုးစုတို့ရဲ့ တိုက်ခိုက်ရေးဗျူဟာ စစ်ဆင်စစ်တတ်နည်းပညာများ ၊ မွန်တို့ရဲ့ ယဥ်ကျေးမှု အသီးအပွင့်များတို့ ပေါင်းစုံစုစည်းမိချိန်မှာတော့ ဒေသတွင်းမှာ စနစ်ကျသော အုပ်ချုပ်မှု ၊ မြင့်မားလွန်းသော ယဥ်ကျေးမှု နဲ့ အစွမ်းထက်လှသော တိုက်ရည်ခိုက်ရည်တို့ နဲ့ ပြီးပြည့်စုံသော လူရိုသေခန့်ညားလောက်သည့် '' မြန်မာ '' ဆိုတဲ့ လူမျိုးနွယ်စုအမည်ဖြင့် ပေါ်ပေါက်လာရပါပြီ ။

မြို့ပြအုပ်ချုပ်ရေးအဖြစ် သမုဒ္ဒရာဇ်အမည်ရှိ ခေါင်းဆောင်က ရွာ ၁၉ နှင့် တိုင်ပင်ညှိနှိုင်းကာ ထူထောင်ခဲ့ကြပါပြီ ။

သက္ကရာဇ် 849 မှာ ပျဥ်ပြားအမည်ရှိမင်းက ယုတ်လွတ်ကျွန်းဒေသမှာ ပုဂံထီးနန်းကို စတင်တည်ဆောက်ခဲ့ပါတော့တယ် ။ မြို့ရိုးတွင် တံခါး ၁၂ ပေါက်ပါရှိပါတယ် ။ ယနေ့တိုင် မြင်တွေ့နေရသော သရပါတံခါးသည်ကား ပုဂံခေတ်ရဲ့ ပြယုတ်တခုအဖြစ် ဂုဏ်ယူဖွယ် တည်ရှိနေပါသေးတယ် ။

ဒီနေရာမှာ မြန်မာကို ကုလားမျိုး ၊ တရုတ်မျိုး ဝေစုခွဲနေကြတဲ့ ပြဿနာအပေါ် ဒေါက်တာသန်းထွန်းရဲ့ ကောက်ချက်အချို့ တင်ပြရလျှင်

'' မြန်မာရာဇဝင်ကို ကုလားကလည်းရေးသည် ၊ ရေးပြန်တော့ ဒီသူငယ်အလွန်တော်တယ် ကျုပ်တပည့်ပေါ့ ဟူသော လေလုံးမျိုး မည်သည့်ကုလားရာဇဝင်ဆရာမှ မရှောင်နိုင်''

ဆိုတဲ့ မှတ်ချက်ကလည်း သတိပြုဖွယ်ဖြစ်နေရပြန်ပါတယ် ။ ဒီကဏ္ဍအထိ ပြန်လည်သုံးသပ်ကြည့်မည်ဆိုလျှင် လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်း 2000 ခန့်က ဖြစ်တည်ခဲ့သော ပျူဧရာဇ်နိုင်ငံတော်ကြီးသည် အခြားခေတ်ပြိုင် ယဥ်ကျေးမှုများနှင့်အတူ တစတစ မိမိဘာသာတိုးတက်လာခြင်း ဖြစ်၍ အခြားလူမျိုး (အိန္ဒိယ ၊ တရုတ်)များ လာရောက်ပြီး မြို့ပြတည်ထောင်ခဲ့ခြင်း မဟုတ်ကြောင်း ပျူနိုင်ငံကို မြန်မာ့မျိုးရင်းဘိုးဘေး ပျူလူမျိုးတို့သာ တည်ထောင်ခဲ့ကြကြောင်း သိမှတ်ရပါတယ် ။

သက္ကရာဇ် 849 မှာ ပုဂံထီးနန်းစထောင်တော့ မြန်မာ့အာဏာစက်သည် မြောက်ဖက်မှာ ချင်းတွင်း နဲ့ မူး မြစ်ဝှမ်းဒေသများ တောင်ဖက်တွင် တောင်တွင်းဒေသနှင့် မင်းဘူးဒေသ ၊ အရှေ့ဖက်တွင် ရှမ်းတောင်တန်း ၊ အနောက်ဖက်တွင် ရခိုင်ဒေသအထိ ပျံ့နှံ့သက်ရောက်ခဲ့ပါတယ် ။

ပျဥ်ပြားမှ နောင်နှစ်ပေါင်း ၂၀၀ နီးပါး အထိ ပုဂံပြည်ဟာ တိုးတက်ခြင်း ၊ ဆုတ်ယုတ်ခြင်းမရှိပဲ တည်ငြိမ်အေးချမ်းခဲ့ပါတယ် ။ ဒီလိုနဲ့ မြန်မာ့သမိုင်းကို ကိုင်လှုပ်မယ့် အနော်မင်းလက်ထက်ရောက်လာချိန်ကတော့ သက္ကရာဇ် ၁၀၄၄ ဖြစ်ပါတယ် ။

အနော်ရထာမင်းလက်ထက်မှာတော့ ဧကရာဇ်နိုင်ငံတော် ထူထောင်ရန်အတွက် တပ်မတော်ကို စနစ်တကျ ဖွဲ့စည်းနိုင်ရန်အတွက် သိန်းပြုမြို့ ၊ ထောင်ပြုမြို့ ၊ ရာပြုမြို့ ၊ ဆယ်ပြုမြို့တွေ တည်ထောင်ပြီး စစ်သည်ရဲမက် စုဆောင်းနိုင်ရန် စတင်ပြုလုပ်ခဲ့ပါတယ် ။

အဲဒီနောက် မိမိတိုင်းပြည် အစွန်အဖျားကို ကာကွယ်ရန်အလို့ငှာ ခံတပ်မြို့ပေါင်း 43 မြို့ကို တပြိုင်နက်တည်း တည်ထောင်စေခဲ့ပြန်ပါတယ် ။

ကျနော်တို့ရဲ့ ပုဂံရာဇဝင် စတင်လာပါပြီ ။ အချို့ကား အထောက်အထားရှိ၏ ၊ အချို့ကားမရှိ ၊ အမြင်အမျိုးမျိုးဖြင့် သမိုင်းဆရာပေါင်းစုံ ဗွက်ပေါက်အောင် ရေးထားတဲ့ ပုဂံရာဇဝင်ကို လေ့လာကြည့်ကြပါမယ် ။

အဓိကလေ့လာချင်တာကတော့ စစ်ရေးကဏ္ဍပဲ ဖြစ်ပြီး လူသိများသော ထိုးဇတ် လုပ်ဇတ်များနဲ့ အတူ ခေတ်အမြင်နဲ့ သုံးသပ်ကြည့်ရမယ်ဆိုရင်တော့ အနော်ရထာမင်းဖြစ်ပုံက စကြပါစို့........

ကိုရွှေမျိုးဝင်း

မျိုးမြန်မာ (၁)

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=332585569025697&id=100068227690875


မ်ိဳးျမန္မာ (၂)
=========

ပ်ဴေတြဟာ သူတပါးအသက္ကို သတ္ျဖတ္ရန္ ဝန္ေလးတဲ့ ေမတၱာဝါဒီမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္ ။ ပ်ဴစာေပဟာ အိႏၵိယေတာင္ပိုင္း ေလးရာစုခန္႔က လက္ရာနဲ႔ဆင္တူတယ္လို႔ သမိုင္းသုေတသီတို႔ ဆိုၾကပါတယ္ ။