گوشه گیر و ساده بودم شهرتم این گونه بود کم صميمي ميشدم چون رغ | عاشقانه های من

گوشه گیر و ساده بودم شهرتم این گونه بود
کم صميمي ميشدم چون رغبتم این گونه بود

تا که دیدم روی او را در دلم آشوب شد
مي شدم آرام با او عادتم اين گونه بود

"مي شود روزی بگوید دوستم دارد خدا "
در قنوت هر نمازم حاجتم این گونه بود

در دلم ترس از نگاهش بود اما ناگهان
زل زدم در چشم هایش ، طاقتم این گونه بود

هر کجا میدیدمش با هركسي غير خودم
مشت میشد دست هایم ، غیرتم این گونه بود

آتشي افتاد در جانم كه او با دیگریست؟!
در سکوتم سوختم من ، حسرتم این گونه بود

سرنوشتم را نوشته " عاشقي ِ بي وصال"
من برای او نبودم ، قسمتم این گونه بود …!!!