https://farasatkhah.blogsky.com/1401/05/01/post-834/سهم کنشگران مرزی در توسعه شهری وقتی کلیّت سیستم و ساختار و نهادها از هوشمندی لازم برخوردار نیستند و شکاف میان سیستم با زیستْ¬جهان اجتماعی هست به عاملان هوشمند چشم امید می دوزیم که بتوانند بین جهان زندگی و سیستم تردد کنند. از اینها به «کنشگران مرزی» تعبیر کرده‌ام. اتفاقا غالب این کنشگران مرزی نه نخبگان مشهور بلکه نخبگان معمولی هستند. آنها از عقلانیت ارتباطی بهره مندند و در سطوح میانی و پایین سیستم به عنوان کارشناس و یا مدیر، برای شهر وجامعه، تولید فضا وفرصت می کنند گاه نیز در بیرون سیستم، ظرفیتهایی مثل سازمان‌های مردم¬نهاد به وجود میاورند و به طور مداوم بین سیستم و زیست جهان در تردد و رفت و آمد هستند تا بلکه ارتباط، گفتگو و آشتی برقرار بسازند. بلکه بتوانند خواسته‌های متراکم مردم را به فعالیتهای عملیاتی تبدیل کنند مطالبات انباشته و پُرحرارت را تقطیر و تلطیف کنند و به صورت برنامه‌هایی اجرایی در بیاورند به این امید که تا حدی از میزان فرو بستگی سیستم بکاهندو برای مردم، تولید فضا و نهادسازی بکنند از گفت وگوی حمید رزاقی با مقصود فراستخواه در بارۀ سهم کنشگران مرزی در توسعه شهری تیرماه 1401 در اینجا
