تو به بوستون می روی من نمی دانم کجاست و دلم می گیرد تو به گاب | NeText

تو به بوستون می روی
من نمی دانم کجاست و دلم می گیرد
تو به گاباتا می روی
من نمی دانم کجاست
و دلم می گیرد...
اصلا تو به هر کجا که من نمی شناسم بروی
دلم می گیرد!
جاهای دور و نا آشنا
در قلمرو مرگ واقع شده اند!
نمی گویم نرو!
برو!
اما به تبریز... به اهواز
یا به هر کجا که بتوانی با اتوبوس های آخر شب برگردی
نمی شود به هواپیماها اعتماد کرد
آدم ها را به پرنده بدل می کنند
و من به یاد ندارم
پرستویی از بوستون
یا درنایی از گاباتا بازگشته باشد...