شکست های مارکسیسم گرهارد «ما بی رحم هستیم و هیچ ربعی از شم | Historical Studies Institute
شکست های مارکسیسم گرهارد
«ما بی رحم هستیم و هیچ ربعی از شما نمی خواهیم. وقتی نوبت ما می رسد، تروریسم خود را پنهان نمی کنیم.» * کارل مارکس
ناکامی های مارکسیسم یک لژیون است و طی دهه های زیادی توسط طیف گسترده ای از دانشمندان، محققان، اندیشمندان، اقتصاددانان و دانشمندان علوم سیاسی به خوبی اثبات شده است. مارکسیسم تمام انگیزه های افراد را برای انجام هر نوع کار اعم از فکری، هنری یا جسمی از بین می برد. با حذف دستمزد منعکس کننده مستقیم ارزش کار یک فرد ک، افرادی که تحت رژیم های مارکسیستی زندگی می کنند مجبور می شوند برای مقدار معقول مواد غذایی و منابع اولیه کار کنند. بدون دستمزد عادلانه ای برای کار کردن، مردم به طور طبیعی انگیزه کار را از دست می دهند، بنابراین منجر به رکود اقتصادی و احساس ناامیدی می شود. ما چنین مواردی از شکست اقتصادی را در تاریخ در هر کشور کمونیست شاهد بوده ایم، و اکنون شاهد هستیم که چنین شکست اقتصادی در اروپا و امریکا رخ می دهد که نتیجه مستقیم وارد شدن تدریجی سیاست های اقتصادی رمزنگاری-مارکسیستی است. سرنوشت ملتی که در بند مارکسیسم است، به شکست منجر می شود، زیرا چنین دولتی هیچ دلیلی در اختیار مردم خود قرار نمی دهد تا برای چیزی بالاتر از یک اتم بی چهره در توده اجتماعی تلاش کنند. بدون هیچ تمایز، تنوع، سلسله مراتب و کلاس های مختلف برای سفارش طبقات مختلف جامعه به روشی سالم و معقول، به یک پزشک همان دستمزد جمع کننده زباله پرداخت می شود و یک کارگر کارخانه امیدی به کسب درآمد بهتر ندارد، حتی اگر بخواهد دکترای خود را بدست آورد. برای همه افرادی که مستلزم مهارت، استعداد، تحصیلات و گرایش طبیعی شخصی هستند، حقوق یکسان دریافت می شود، بنابراین کسی که آرزو دارد پزشک شود، انگیزه ای برای رفتن به مدرسه برای چندین سال کار سخت ندارد، به خاطر آنکه فقط حقوق یکسان دارد. مارکسیسم بر ایده برابری طلبانه بنیادی استوار است. در نتیجه، مارکسیست ها تلاش می کنند تا هرگونه احساس تنوع، غرور ملی را کاملاً از بین ببرند. سیاست از بین بردن احساس طبیعی و ذاتی مردم از هویت فرهنگی متمایز به گونه ای طراحی شده است که مردم را از هرگونه توانمندی ناشی از هویت برای مخالفت با دولت توحید و الحادی محروم کند. دقیقاً به همین دلیل است که ما باید هویت فرهنگی خود را به هر قیمتی حفظ کنیم، و ابراز یک غرور سالم نسبت به آنچه که هستیم و میراث ملی که باعث شده است ما هستیم، باشیم. مارکسیست ها، چه آن‌هایی که قبلاً به قدرت رسیده اند و چه کسانی که می خواهند در جوامع غیر مارکسیستی به قدرت برسند، ادغام ملی را با هزینه مستقیم، اغلب به نام [چندگانگی فرهنگی]، ترویج و تحمیل می کنند.
مارکسیسم اعتقادات خود را اعمال می کند و به زور جلوی آزادی بیان را می گیرد که از سیستم اعتقادی خود خارج شود. مارکسیسم مبتنی بر تعصب، نفرت، ذهنیت بسته آموزه ای، شعارهای جزمی و ایمان کورکورانه به نظریه های تاریخی، اجتماعی و اقتصادی نامعقول است.
* Thomas Sowell, Marxism: Philosophy and Economics (New York: Morrow, 1985), p. 182
