درخت فرتوت رو به زوال چه کسی زیبایی تو را خواهد ستود؟ و ای کا | عقل آبی | صدیق قطبی
درخت فرتوت رو به زوال چه کسی زیبایی تو را خواهد ستود؟
و ای کاکتوس صبور آیا تو نیز گل یک روزه‌ات را روزی از یاد می‌بَری؟
و چه خوب است که می‌توانم در یک ظهر تابستان چشم‌هایم را ببندم و یک صبح زمستانی را خیال کنم که پرده را کنار می‌زنم و برف همه جا را سپید کرده است. و آن‌وقت در کنار پنجره رد پای قدم‌های تو را که دور می‌شوند تماشا کنم.
و آیا پرنده‌‌ای که در زمستان جان خواهد داد، می‌تواند چشم‌هایش را ببندد و بهاری را که هرگز نخواهد دید خیال کند؟
