صدای تو ، شِکافِ میانِ دو دیوار را پر می کند ؛ تا دوستت دارم ه | 👌سپهر عسگری👌
صدای تو ، شِکافِ میانِ دو دیوار را پر می کند ؛ تا دوستت دارم هایت را هیچ گوش نامحرمی نشنود....!!!! در قهوه شک هایت شکر بریز ، تا شیرین شوم روی لب هایت ، من در فَردیتّم ، در مهمانیِ هیچ عدالتی شرکت نمیکنم ، تا از تو دور نباشم ، بمان تا دفتر شعرم قافیه گُم نکند . بمان تا افعالم در گذشته سیر نکند . ماندن ، کِرخت شدن نیست ، ماندن و پیر شدن در مسیر چشم هایم بنده نوازی توست ؛ بمان و درد های تفکرات شبانه ام را بگیر و مادر تمام شعر هایم باش...!!! بمان ، که ماندن در دنیایی شاعری جوان ، یعنی آغوش ورق های لورازپام برایش گشودی (لورازپام کنایه از آرامش)....!!!!! بمان و برای دعای مادرم چادر حقیقت بکش ، بمان تا به پای هم پیر شویم .
