. . پیرم و گاهی دلم یاد جوانی می کند بلبل شوقم هوای نغمه خوانی | Бо забонии Тоҷики📜
. . پیرم و گاهی دلم یاد جوانی می کند بلبل شوقم هوای نغمه خوانی می کند همتم تا میرود ساز غزل گیرد به دست طاقتم اظهار عجزو نا توانی می کند بلبلی در سینه می نالد هنوزم کاین چمن با خزان هم آشتی و گل فشانی می کند ما به داغ عشقبازیها نشستیم و هنوز چشم پروین همچنان چشمک پرانی می کند نای ما خاموش ولی این زهره شیطان هنوز با همان شور و نوا دارد شبانی می کند گر زمین دود هوا گردد همانا، آسمان با همین نخوت که دارد آسمانی می کند سالها شد رفته دمسازم زدست اما هنوز در درونم زنده است و زندگانی می کند با همه نسیان تو گویی کز پی آزار من خاطرم با خاطرات خود تبانی می کند بی ثمر هر ساله در فکر بهارانم ولی چون بهاران می رسد با من خزانی می کند طفل بودم دزدکی پیر و علیلم ساختند آنچه گردون می کند با ما نهانی می کند می رسد قرنی به پایان و سپهر بایگان دفتر دوران ما هم بایگانی می کند شهریارا گو دل از ما مهربانان نشکنید ورنه قاضی در قضا نامهربانی می کند
Пирам-у гоҳе дилам ёди ҷавони мекунад Булбули шавқам ҳавойи нағмахонӣ мекунад Ҳимматам то меравад сози ғазал гирад ба даст Тоқатам изҳори аҷзу нотавонӣ мекунад Булбуле дар сина менолад ҳанӯзам к-ин чаман Бо хазон ҳам ошти-ву гулфишонӣ мекунад Мо ба доғи ишқбозиҳо нишастем-у ҳанӯз... Чашми парвин ҳамчунон чашмакпаронӣ мекунад Нойи мо хомӯш, вале ин зуҳраи шайтон ҳанӯз Бо ҳамон шур-у наво дорад шабонӣ мекунад Гар замин дуди ҳаво гардад ҳамоно, осмон Бо ҳамин нахват ки дорад осмонӣ мекунад Солҳо шуд рафта дамсозам зи даст аммо ҳанӯз Дар дарунам зинда аст-у зиндагонӣ мекунад Бо ҳама нисён ту гуйи к-аз пайи озори ман Хотирам бо хотироти худ табонӣ мекунад Бе самар ҳар сола дар фикри баҳоронам вале Чун баҳорон мерасад бо ман хазонӣ мекунад Тифл будам дуздаке пир-у алилам сохтанд Онче гардун мекунад бо мо ниҳонӣ мекунад Мерасад қарни ба поён-у сипеҳри бойгон Дафтари даврони мо ҳам бойгонӣ мекунад Шаҳриёро гӯ дил аз мо меҳрубонон нашканед Варна қози дар қазо номеҳрубонӣ мекунад!
