اخلاق در جامعه ما ۳| راهکارهایی برای اخلاقی شدن جامعه رئیس | جامعه شناسی - سراج زاده
اخلاق در جامعه ما
۳|
راهکارهایی برای اخلاقی شدن جامعه
رئیس انجمن جامعه‌شناسی ایران در ادامه به تبیین راهکار برای اخلاقی شدن جامعه پرداخت و گفت: اخلاقی شدن جامعه یک موضوع معرفتی است لذا باید در ابتدا جنبه‌های معرفتی این مهم حل‌وفصل شود و در گفت‌وگوهای فقهی این بحث به‌صورت خیلی جدی وارد شود که یکی از معیارهای صدور احکام باید اخلاقی بودن آن‌ها باشد. باید اخلاق در گفت‌وگوها، سنت‌ها و در رویه‌ها جایگاهی پیدا کند تا نتیجه آن رسیدن به احکامی شود که همیشه تضمینی بر اخلاقی بودن آن‌ها وجود دارد و این نگاه که هر چیزی که استنباطی و فقهی است نیازی ندارد با معیار اخلاقی سنجید و داوری کرد باید کنار گذاشته شود.
سراجزاده افزود: یکی دیگر از راهکارهای رسیدن به اخلاق در جامعه این است که در گفت‌وگوهای معمول جامعه باید از موارد فرمالیستی و ظاهری فاصله بگیریم برای مثال نباید نشانه‌های دین‌داری را داشتن ریش و یا دست کردن انگشترهای مختلف و یا موارد دیگر بدانیم هرکسی می‌تواند بدون اینکه در درون یک صفا و صمیمت و یک معنویتی باشد این نشانه‌ها را در خود ایجاد کند یا پوشیدن و نپوشیدن فلان نوع لباس چیزی است که شخص می‌تواند یک‌شبه خود را به آن شکل دربیاورد.
این جامعه‌شناس دینی تصریح کرد: اگر مبنای دین‌داری را بر راست‌گویی و درستکاری می‌گذاشتند و به همان اندازه‌ای که در معیارهای ظاهری حساسیت نشان می‌دادند روی این مورد نیز حساسیت نشان می‌دادند و در نظام اداری آن را لحاظ می‌کردیم با این شرایط که آدم‌هایی که ازهرجهت ظاهرالصلاح هستند ولی یک‌دفعه فسادهای بزرگ انجام می‌دهند، مواجه نمی‌شدیم یا با افرادی که ازهرجهت در مناسک و مراسم مذهبی شرکت می‌کنند اما یک‌دفعه رفتارهایی از آن‌ها سر میزند که شایسته یک فرد دین‌دار نیست، مواجه نمی‌شدیم.
به گفته سراجزاده راست‌گویی و درستکاری چیزی نیست که یک‌دفعه آدم‌ها تصمیمی بگیرند تا آن را انجام دهند و یا معیار‌هایی نیست که یک‌شبه بتوان با آن‌ها تطابق پیدا کرد بلکه حاصل یک نظام تربیتی است. یک فرد می‌تواند از فردا تصمیم بگیرد در نماز جماعت شرکت کند تا فلان امتیاز را کسب کند؛ باید از معیارهای ظاهری به سمت معیارهای حقیقی رفتاری حرکت کنیم تا راست‌گویی، درستکاری، مردم‌داری در جامعه مشهود شود.
رئیس انجمن جامعه‌شناسی ایران در پایان اظهار کرد: اگر در سیستم اداری کشور از معیارهای واقعی جذب نیرو یعنی رفتار، منش و کردار افراد به سمت ظواهر حرکت کردیم باید آگاه باشیم که در این ظواهر ریاکاری به‌راحتی امکان‌پذیر است ولی اگر روی درستکاری افراد دست بگذاریم و آدم‌ها حتی ریاکارانه مجبور باشند تا درستکار شوند این موضوع قطعاً به نفع جامعه و خود شخص خواهد شد.
@SHSerajzadeh
فایل صوتی
