واژه چهارصد و هشتاد و نهم) conflagration /kɔnfləgreɪʃn/ n. آتش سوزی بزرگ، حریق مهیب، (مجازا) نزاع بزرگ، جنگ و بلوا (کُن فلک روشن)؛ فلک روشن کن! آتشی بزرگی که کُل فلک (آسمون) رو روشن میکنه! It was a massive conflagration. حریق عظیمی بود. More than 200 people died in the recent conflagration in Australia. بیش از دویست نفر در آتش سوزی اخیر در استرالیا جان باختند. The conflagration spread rapidly through the wooden buildings. حریق به سرعت میان ساختمان های چوبی گسترش پیدا کرد. Incendiary bombs caused a conflagration in the city. بمب‌های آتش‌زا شهر را دستخوش آتش‌سوزی گسترده‌ای کردند. turning a little local difficulty into a full-blown regional conflagration... تبدیل کردن یک مشکل کوچک محلی به یک نزاع کامل در سطح منطقه... The treaty is the latest attempt to resolve the ten-year conflagration. این معاهده آخرین تلاش برای حل و فصل این نزاع ده ساله است. a major conflagration حریق مهیب Syn: great fire, blaze, inferno @WordsCodes 95 views12:38
