عمری‌ست تا از جان و دل، ای جان و دل می‌خوانمت تو نیز خواهان منی، می‌دانمت ، می‌دانمت گفتی اگر دانی مرا آیی و بستانی مرا ای هیچگاهِ ناکجا! گو کی، کجا بستانمت آواز خاموشی، از آن در پرده‌ی گوشی نهان بی‌منت گوش و دهان در جان جان می‌خوانمت ای خنده‌ی نیلوفری در گریه ام می‌آوری بر گریه می‌خندی و من در گریه می‌خندانمت ای زاده ی پندار من پوشیده از دیدار من چون کودک ناداشته گهواره می‌جنبانمت ای من تو بی من کیستی چون سایه بی من نیستی همراه من می‌ایستی همپای خود می‌رانمت #هوشنگ_ابتهاج @Yad_dasht 137 viewsSiNa, 15:14
