فردای آمدنت بود که فهمیدم برای ماندن نیامده ای لبخند زدی و نرگ | استاتيرا
فردای آمدنت بود که فهمیدم برای ماندن نیامده ای لبخند زدی و نرگس های پژمرده را دور ریختی گفتی عطرشان را گم کرده اند. تو با زنی که عطرش را گم کرده چه می کنی؟
خودم را تکان می دهم و پینوکیوی درونم را بیدار می کنم دهانم را کوک می زنم بگذار به خودم دروغ بگویم این بهترین قسمت زندگی من است.
فردای آمدنت شده باید بروی من اما عطرم را گم کرده ام، تو زنی را که عطرش را گم کرده ، نمی بخشی.
جاده زیر پایت نشست و گرنه تو اهل رفتن نبودی مرا دوست داشتی حتی با این که عطرم را گم کرده بودم #روشنک_آرامش
