کانت بر این باور بود که میشود مشکل استقرا و علیت را که هیوم طر | اندیشیدن

کانت بر این باور بود که میشود مشکل استقرا و علیت را که هیوم طرح کرد و در قسمت چهارم مطرح شد را حل کرد.

به این ترتیب که دریافت که “هر اتفاقی می افتد دارای علتی است (اصل علیت)” درواقع دانش ترکیبی ای پیشینی است. دانشی که میتوانیم راجع به جهان بدون نیازی به تجربه داشته باشیم.
بنابراین دانش داشتن به اصل علیت به نظر امکان پذیر می‌آید. بر این اساس میتوان از شک گرائی هیوم احتراز کرد.
حل این موضوع شناخت علمی جهان را ممکن کرد.

البته این موضوع پرسشی را به این ترتیب مطرح میکند که کدام یک از دانشهای ترکیبی پیشینی صادق و کدام یک کذب هستند.

علوم مدرن حتی راجع به این گفته کانت شک ایجاد کرده است.
مکانیک کوانتوم نشان داده است که جمله کانت که “تمامی رویدادها علت و یا عللی دارند” در واقع کذب است. رویداد هائی هستند که در سطح کوانتمی اتفاق میافتند و بدون علت هستند.
شاید بشود گفته کانت را به این ترتیب تغییر داد که تمامی رویداد ها دراندازه های متوسطی که روزانه شاهد آن هستیم علت و عللی دارند. ولی باز این موضوع نمیتواند کاملا صحیح باشد زیرا که ممکن است شاهد رویداد های کوانتمی در سطحی بالاتر(اجسامی بسیار بزرگتر از ذرات اتمی و بنیادی) باشیم و نیز اینکه این موضوع به نظر نمیرسد که میتواند از نوع دانش ترکیبی پیشینی باشد. واقعیتی که بدون استفاده از حس کسب شده باشد. و این بدین علت است که علم باعث شناخت چنین موضوعی شده است.


ادامه دارد...

کانال اندیشیدن.

https://t.me/darmoeedmohseni

.