. دیروز توی اینستاگرام، صد نفر استوری کرده بودند که «شهر بوی م | آوازگی
. دیروز توی اینستاگرام، صد نفر استوری کرده بودند که «شهر بوی مرگ میده، برو به هر کی دوستش داری، زودتر بگو» جمله ی دردناکی‌ست، ولی عین واقعیت. آدم را پرت می‌کند به انتهای تمام مکالمات، همان جا که باید خداحافظی کنی، ولی یادت می‌افتد که این روزها، قحطی بغل است. بوسیدن، پر ریسک ترین کار دنیاست و یک کوفتی به اسم کرونا، یک جایی همان اطراف، برای هر دوی شما کمین کرده. چه بسیار پسر بچه های چهار ساله ای که، از کُشتی گرفتن با پدر محروم‌اند، چه بسیار دختران چند ساله ای که مدت هاست، هیچ کس، موهایشان را برایشان نبافته. وقتی که پدر بزرگ را پیش خدا می‌فرستادم، یک چیزی خیلی آرامم می‌کرد. مطمئن بودم که آخرین باری که با او حرف زده بودم، به او گفته بودم که چه قدر دوستش دارم. برایش نوشته بودم، زبانی گفته بودم. مثال زده بودم که به اندازه ی دانه های انگور باغِ روستای‌ِ مهرآباد، دوستش دارم. مطمئنم که ارزشش را داشت. باید به پسر هایمان بگوییم، که آن ها هم بدانند که ما، به تعداد ستاره های کهکشان دوستشان داریم، به دختران‌مان بگوییم که چه قدر بی انتها، با ارزش تر از تمام پول ها و ثروت های دنیا هستند. مادران‌مان را بر روی سر بگیریم، پدران‌مان را محکم بغل کنیم. اگر معشوق و معشوقه داریم، با تک تک سلول هایمان، ابراز محبت کنیم. به خدا که خیلی زود دیر می‌شود برای پشت هم چیدن این سه کلمه ی لعنتی… من دوستت دارم. #پرهام_جعفری @parhamneveshteh
Herein, I write about society, some romantic stories, my life experiences and whatever looks nice to me. For more information take a look at my IG :. https://www.instagram.com/parham.jafari1/?hl=en...
