هفته گذشته قرار بود که جلسه رونمایی کتاب «ایران من» نوشته دکتر | یادداشت های پراکنده - وحید کریمی پور- دانشگاه صنعتی شریف
هفته گذشته قرار بود که جلسه رونمایی کتاب «ایران من» نوشته دکتر رضا منصوری استاد دانشکده فیزیک دانشگاه ما در کتابخانه مرکزی دانشگاه برگزار شود. با تلفن یکی از همکاران شناخته شده و سپس انتشار یک نامه با امضای جعلی «جمعی از استادان دانشگاه های تهران» خطاب به ریاست دانشگاه و نهاد نمایندگی و مسئول بسیج دانشگاه این برنامه به تعویق افتاد. نامه هایی با امضای « جمعی از … » معمولا نامه هایی هستند که نویسنده آنها هویت مشخصی ندارد، چرا که هر استاد دانشگاهی که برای شان و منزلت خود ارزش قایل باشد، حتما نام و امضای خود را به صورت رسمی و آشکار زیر بیانیه ای که با مفاد آن موافق است می نویسد و از نوشتن نام خود ابایی ندارد. به هر حال این برنامه در زمان مقرر انجام نشد و مدیریت دانشگاه ما تصمیم بسیار نادرست و ناپخته ای گرفت که امیدوارم به سرعت آن را جبران کند. در انتقاد از این وضعیت نابهنجار آقای رسول جعفریان، مدیر سابق کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران نیز مقاله ارزنده ای نوشتند که در این جا می توان آن را خواند. اما بدترین اتفاقی که ممکن است بیفتد این است که خبرنگاران روزنامه ها و سایت ها در این گونه موارد وارد شده و شروع به تحلیل کنند. مهم نیست چه موضعی داشته باشند و جانب کدام طرف را بگیرند. این گونه افراد بدلیل نداشتن دانش لازم و دیدگاه های کاملا سطحی اغلب مطالب کاملا نادرست و غیرحرفه ای را منتشر می کنند و نفهمیده چیزهایی می نویسند که هدف اش بیشتر ایجاد هیجان و جلب مخاطب است. مثلا این ها به عنوان یک نکته ابتدایی نمی دانند که هر کسی که رتبه استادی داشته باشد پروفسور است و در ایران فقط دو یا سه پروفسور فیزیک نداریم. هم چنین نمی دانند که واژه دانشگر که گویا اولین بار دکتر منصوری پیشنهاد کرده اند برابرنهاد scientist است به معنای کسی که کار و حرفه اش علم است مثل کارگر، آهنگر، صنعتگر و برای همه افراد به کار برده می شود و معنایی متواضعانه در مقابل واژه سنتی دانشمند دارد و اتفاقا پیشنهاد خیلی خوبی هم هست.
