خوب و بد شعر در گذر زمان مشخص می شود. خوب و بدِ این شعر‌ها ر | ادبیات در وضعیت پست‌مدرن
خوب و بد شعر در گذر زمان مشخص می شود.
خوب و بدِ این شعر‌ها را و هر شعری را جامعه تعیین می‌کند نه من و نه منتقدانِ رَه‌نَشناس. حتّی داوری جامعهٔ امروز هم بسنده نیست؛ آیندگان داورِ نهایی‌اند. معلوم نیست که پنجاه سال دیگر مشاهیرِ شعرِ عصرِ ما در کدام قفسهٔ کتابخانهٔ تاریخِ ادبیات ایران جای خواهند داشت.
یک چیز را یقین دارم که تاریخِ ادبیات، «وَرَمِ» ایدئولوژیک را، هیچ‌گاه، «فربهی» نشناخته است. ما به چشمِ خود شاهدِ فروخوابیدنِ بسیاری ازین «وَرَم‌های ایدئولوژیک» بوده‌ایم. هر کس انصاف داشته باشد و هنر شناسِ راستین باشد، مصادیقِ آن را به یاد می‌آورد.
هنرِ ایدئولوژیک مصداقش همیشه شعرِ «مرده باد و زنده باد!» نیست. بسیاری از مشاهیرِ شاعرانِ آوانگاردِ عصرِ ما مبتلا به ورمِ ایدئولوژیک‌اند. (دکتر شفیعی کدکنی)
پ.ن: این سخنان دکتر کدکنی در مورد رمان و داستان و نمایشنامه و فیلم و سریال و نقاشی و هر اثر هنری دیگری صدق می کند.
