عرفان و خودشناسی

2021-12-28 08:30:07 کسی که می خواهد دیگران را راضی کند، نسبت به خود بی توجه است و از آنجا که به خودش اهمیتی نمی دهد، منتظر می شود تا دیگران از او مراقبت کنند. چنین شخصی خود را شایسته بیان نیازهایش نمی داند. البته هنگامی که نیازهایش بر آورده نمی شوند، می رنجد. او احساس می کند پاسخی برای فداکاری هایش یا به بیان دیگر، اجبار او به محبت به دیگران، دریافت نمی کند. از سویی دیگر، هنگامی که دیگران به او محبت می کنند، نمی تواند بپذیرد. او نمی تواند به دیگران اجازه دهد به او مهربانی کنند، زیرا باور نمی کند که آن ها دلشان می خواهد محبت کنند. او احساس بی ارزشی می کند و این احساس سبب می شود محبت دیگران را باور نکند و در مورد افرادی که به او مهربانی می کنند، دچار تردید شود که شاید آن ها در واقع در پی منفعتی باشند. او نمی تواند مهر و توجه دیگران را بپذیرد، زیرا این وضعیت در چارچوب تصویری که از خودش ساخته است، نمی گنجد.


گری زوکاو
قدرت حقیقی
ص 183 Open / Comment

2021-12-28 08:30:04 Open / Comment

2021-12-27 17:30:06 ‌ فایل صوتی

شرح داستان طوطی و بازرگان

دكتر ایرج شهبازی

قسمت چهاردهم

قسمت قبلی اینجا

مدت زمان 68 دقیقه

@Khodshenasivo
@irajshahbazi
کانال عرفان و خودشناسی Open / Comment

2021-12-27 17:30:03 Open / Comment

2021-12-27 08:30:22 ‌آیا به رنج های دیگران توجه داریم؟


چه کسی در بند رنج ها و مسائل دیگری است و حاضر است به مسائل او گوش کند؟ ما به قدری اسیر مسائل شخصی خود هستیم که فرصت پرداختن به مسائل دیگران را نداریم. برای این که دیگری را وا دارید تا به حرف ها و درد دل های شما گوش کند یا باید پول به او بپردازید، یا باید برایش دعا کنید؛ یا به عقاید و باورهای او تمسک ورزید. افراد حرفه ای به مسائل دیگران گوش خواهند کرد؛ ولی این به خاطر حرفه آن هاست ما می خواهیم از بار رنج ها به طور طبیعی و خود به خود آزاد گردیم - بدون تأسف ها و پشیمانی های پیامد آن. اعتراف نزدیک کشیش به منظور پاک شدن از گناهان بیش از آن چه وابسته و مربوط به شنونده (کشیش) باشد بستگی به این دارد که اعتراف کننده تا چه حد حاضر است قلب خود را باز کند. باز گشودن قلب خویش مهم است؛ نه شنونده. وقتی شما واقعا حاضر شدید سفره دل خود را بگشایید بالاخره یک کسی پیدا خواهد شد که به درد دل شما گوش کند - این شخص ممکن است یک فقیر بینوا باشد یا هر کس دیگر. صحبت های درون گرایانه هرگز نمی تواند سفره دل را باز کند.
زیرا درون گرایی یک جریان محصور و محدود کننده است؛ یک جریان ملال آورو کاملا عبث است. (علتش این است که درون گرایی یک جریان ملامت کننده است، آن چه را ما اعتراف یا گشودن سفره دل فرض می کنیم در حقیقت ملامت کمبودهای «خود» است.) بازبودن یعنی خود را در شرایط شنیداری قرار دادن؛ یعنی گوش فرا دادن نه فقط به خویشتن خود، بلکه به هر عاملی که بر شما تأثیر می گذارد؛ به کوچک ترین حرکتی که در اطراف شما جریان دارد. شما ممکن است بتوانید در رابطه با چیزی که می شنوید یک کار و یک واکنش ملموس، واقعی و عینی داشته باشید، یا نداشته باشید؛ ولی به هر باز بودن، خود منجر به عمل صحیح می شود. نفس چنین باز بودن و شنیدنی قلب شما را پالایش و تصفیه می کند؛ آن را از چیزهای ذهن پاک می گرداند. گوش کردن با ذهن کاری مهمل است؛ و منجر به آسودگی و رهایی نمی شود - نه رهایی تو که با ذهن گوش می کنی و نه آن که سخن می گوید. گوش کردن با ذهن فقط کمک می کند به استمرار رنج - رنج نادانی، رنج کسالت و ملالت.


کریشنامورتی
تعالیم کریشنامورتی
ص 146 و 147

@Khodshenasivo
عرفان و خودشناسی Open / Comment

2021-12-27 08:30:19 Open / Comment

2021-12-26 17:30:22 دکلمه «آن که مست آمد و دستی به دل ما زد و رفت» از مریم سجادیان

Maryam Sajadiyan
An Ke Mast Amado Open / Comment

2021-12-26 17:30:20 تو فرضا احساس خلاء یا ناتوانی می کنی. بعد به دنبال چیزهایی مثلأ ثروت می دوی تا آن خلاء و ناتوانی را پر کنی یا جبران کنی، ولی وقتی خلاء و ناتوانی ای سوای تعبیر ذهن خودت وجود ندارد، ثروت می خواهد چه چيز را پر کند!؟ متوجه منظورم هستی!؟ ثروت چه ارتباطی با خلاء دارد که خالق آن ذهن خود توست؟ وقتی خلاء واقعیت نیست، نه یک ریال می تواند آن را پر کند و نه یک بليون ريال. تا تعبير هست، تصور خلاء هم هست. از اینطرف تو داری خلاء را پر می کنی - تصور می کنی که داری آن را پر می کنی - از آنطرف ذهنت به وسيله تعبير باز خلاء را می سازد. (یکی از دلهره آورترین مسائل ما احساس خلاء است) بیشترین اشتغالات ما، بیشترین وسائل تخدير ما و بیشترین علت طفره و گریزهای ما با هدف فرار از مواجه شدن با چنین خلاء است. و ما توجه نداریم که خالق این خلاء خود ذهن است. جامعه ابتدا ضرورت "چیزی بودن" را بر ذهن ما تحمیل می کند. بعد برای تحقق آن چيز تعبيرهای خود ذهن را وسیله قرار می دهد. و می دانیم که "تعبير" چیزی جز لفظ و صورت نیست. بنابراین احساس خالی بودن جزء همیشگی وجود ماست.


محمد جعفر مصفا
رابطه
ص 231 Open / Comment

2021-12-26 14:30:20 ‌‌ فایل صوتی

خودشناسی - از توهم تا واقعیت

دکتر پیمان آزاد

مدت زمان 13 دقیقه

@Khodshenasivo
@p9106
کانال عرفان و خودشناسی Open / Comment

2021-12-26 08:30:21 توفیق هدایت یافتن انسان، از خداست


ما همه نَفسی و نَفسی می زنیم
گر نخوانی، ما همه آهَرمَنیم

ز آن ز آهَرمَن رهیدستیم ما
که خریدی جانِ ما را از عَمی

تو عصا کش، هر که را که زندگیست
بی عصا و بی عصا کش کور کیست؟

غیر تو هرچه خوش است و ناخوش است
آدمی سوز است و عینِ آتش است

هر که را آتش پناه و پُشت شد
هم مَجوسی گشت و هم زَردُشت شد

کُلّ شَی ما خَلاَلله باطِلُ
اِنّ فَضلَ اللهِ غَيم هاطِلُ


شرح جامع مثنوی معنوی/دفتر اول 3919 - 3923 Open / Comment