2021-06-14 22:39:18
Дурӣ аз сифатҳои бад хислати ибодурраҳмон
Ибодурраҳмон ҳамон тавр, ки сифатҳои фозила ва нек доранд, аз сифатҳои разила ва бад низ дур ҳастанд. Ин баҳс дар илми ахлоқ ба унвони сифатҳои мусбат ва манфии ахлоқӣ матраҳ мешавад.
Дар ин гуфтор “ибодурраҳмон” ва баъзе аз сифатҳои манфии онҳоро бо нигоҳ ба оятҳои Қуръони Каримро матраҳ хоҳем намуд.
Ибодурраҳмон
Вожаи “Ибод” ба маънои бандагон ва «Раҳмон» ба маънои (Худои) «Бахшанда», як унвони қуръонӣ барои баъзе аз бандагон аст, ки мавриди раҳмати хоссаи Худованд қарор гирифтаанд.
Албатта бояд диққат намуд, ки «бандаи Худо будан» махсуси як гурӯҳ нест, балки ҳамаи инсонҳо бандаи Ӯ ҳастанд. Вақте инсон бандагиро бо ризояти Худо ҳамроҳ кунад, бандаи хосси Худованд аст ва агар дар гуфтору рафтор ризояти Худоро дар назар нагирад, бандаи осӣ ва гунаҳкори Худованд хоҳад буд.
Аз ҷумлаи ахлоқиёте, ки «ибодурраҳмон» доранд, тавозӯъ ва фурӯтанӣ аст. Ҳатто вақте роҳ мераванд, ҳеҷ худбинӣ ва такаббуре дар онҳо дида намешавад, чун онҳо бо оромиш ва фурӯтанӣ роҳ мераванд. (Замахшарӣ, Кашшоф,сураи Фурқон, ояти 63, ҷ.3, саҳ 285)
Қуръони Карим дар баёни сифати некӯи онҳо мефармояд:
وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا
“Ва бандагони [Худои] Раҳмон касоне ҳастанд, ки бар замин бо фурӯтанӣ роҳ мераванд ва ҳангоме, ки ҷоҳилон онҳоро [бо бадӣ] хитоб кунанд, [бо мудоро] салом гӯянд” (Сураи Фурқон, ояти 63)
Ин рӯҳия ва рафтори инсон ба сабаби шинохти ҷойгоҳи ночизи худ ва ҷойгоҳи бо азамати Худованд ва шинохти маорифи қуръонӣ ҳосил мегардад ва кибрро дур мекунад. Чун медонанд Худованди Раҳмон дар мазаммати кибр фармудааст ва...
53 views𝐅 𝐚 𝐫 𝐢 𝐝 𝐮 𝐧, 19:39