ERKIN VOHIDOV

2022-08-22 04:20:30 Open / Comment

2022-08-21 03:14:18 БОЛАЛАР

Сизлар - ота,
Биз - бола бу кун,
Биздан - салом, сизлардан - алик.
Аммо эриш туюлар нечун
Энди сизга бизнинг болалик!
Сиз ҳам, ахир, бола бўлгансиз,
Кўзингизда порлаган ҳайрат.
Ўйнагансиз, шўхлик қилгансиз,
Қалбингизни қийнаган ғайрат.
Айтинг,
Ё сиз гоҳи-гоҳида
Қоидани бузмаганмисиз?
Тирмашиб ё ўрик шохига,
Кўк ғўралар узмаганмисиз?
Ўзбошимча номини олиб,
Чўмилмаганмисиз анҳорда?
Ялангоёқ, тўғри йўл қолиб,
Юрмаганмисиз ҳеч деворда?
Сизлар - ота,
Биз - бола бу кун,
Сиздан ҳай-ҳай, биздан тўпалон,
Нега сизга ҳар нарса мумкин,
Нега бизга ҳар иш қатағон?
Чиқирлайди деворда соат,
Секундларни қилади ҳисоб.
Сизга унинг борлиги - роҳат,
Бизга унинг борлиги - азоб.
Магнитафон сизларга - керак,
Қўндирмоқни истамайсиз гард.
Бизлар уни очиб кўрмасак,
Дилимиздан тарқамайди дард.
Тошойнага коптокни урса,
Синарми ё синмасми - қизиқ.
Ошпичоқни тупроққа суқса,
Унарми ё унмасми - қизиқ.
Бизлар бу кун кони хатонинг,
Не иш қилсак, бари зиёндир.
Хатоларсиз лекин дунёнинг
Бутунлиги ўзи гумондир.
Сизлар - ота,
Биз - бола бу кун,
Биздан - салом, сизлардан - алик,
Бизни ҳадеб тергайсиз нечун,
Ўзингизда йўқми болалик?
Ишонасиз гоҳи эртакка:
Бир марта тан бериб қўйинглар,
Ўхшаб кетар бизнинг эрмакка
Сиз ўйнаган баъзи ўйинлар...
Биз гоҳида шоколад учун
Яширмаймиз, бўламиз айёр.
Ахир, сиз ҳам шон-шуҳрат учун
Нималарга бўлмайсиз тайёр?
Бизлар данак талашсак боғда
Хипчин олиб қувасиз бизни.
Сизлар амал талашган чоғда
Ким турғизар бурчакка сизни?
Сизлар - ота,
Бизлар - боламиз,
Ўзгаришда дейдилар олам.
Бир кун сизга етиб оламиз,
Болаликка қайтасиз сиз ҳам.
Ошно бўлар сизга хаёлот,
Бизга эса...
Биз - оилалик...
Болалик - бу асли камолот,
Камоли умр эса - болалик.

Ўзбекистон Қаҳрамони, Ўзбекистон халқ шоири Эркин Воҳидов, 1977 йил.


www.facebook.com/evohidov
www.t.me/Erkin_Vohidov
www.erkinvohidov.com Open / Comment

2022-08-21 02:45:34 Open / Comment

2022-08-20 08:02:59 Open / Comment

2022-08-19 06:46:21 ЯХШИЛИК

Марҳаматли инсон кўнгли доим оқ,
Барчага баробар даргоҳи кенгдир.
Лекин ёмонга ҳам яхшилик қилмоқ
Яхшига ёмонлик қилмоққа тенгдир.

Ўзбекистон Қаҳрамони, Ўзбекистон халқ шоири Эркин Воҳидов, 2002 йил.


www.facebook.com/evohidov
www.t.me/Erkin_Vohidov
www.erkinvohidov.com Open / Comment

2022-08-19 06:37:07 Камтарлик ҳақида

Гарчи шунча мағрур турса ҳам,
Пиёлага эгилар чойнак.
Шундай экан, манманлик нечун,
Кибру ҳаво нимага керак?!..

Камтарин бўл, ҳатто бир қадам,
Ўтма ғурур остонасидан,
Пиёлани инсон шунинг-чун,
Ўпар доим пешонасидан.

Ўзбекистон қаҳрамони, Ўзбекистон халқ шоири Эркин Воҳидов

https://t.me/Erkin_Vohidov Open / Comment

2022-08-18 12:19:54 Эркин Воҳидов даҳо шоир. Буни кеча Иброҳим Ғафуров яна бир эслатди. Гап шундаки, Дўрмонда Ёш ижодкорлар семинарида нутқ сўзлаган Иброҳим Ғафуров куни кеча Ҳиндистонда ёш ўзбек шаҳматчилари эришган ютуқ ва бугун Дўрмондаги ёш ижодкорлар анжумани ўртасида боғлиқлик борлигини таъкидлар экан, Эркин Воҳидовнинг “Шеър ва шахмат” шеъридан парча ўқиб бердилар.
Шу шеърни ўқиб Эркин Воҳидов даҳосига баҳони ўзингиз бераверинг.
Катак қоғоздаги тўрт йўл шеър каби
Шахмат доналари саф чеккан катор.
Найзадор филию шахсувор аспи,
Туғбардор фарзини ҳужумга тайёр.
Шахматни шеър билан қиёс айладим,
Билимдон ўқувчим, қилма эътироз.
Шеър ахир эмасми шахматдек қадим,
Шахматда йукми ё шеърий эхтирос.
Гўзаллик,нафосат,кураш ва санъат
Шеър ила шахматга азалий удум.
Минг йиллик умрида улар бешафқат
Доимо шохларга бошлаган ҳужум.
Шахмат кўп ўйналган, шеър кўп ёзилган,
Одатий юришлар ҳаммамизга ёд.
Боболар ўйнаган усуллар билан
Улар набирасин қилиб бўлмас мот.
Ўйин, эрмак эмас шеър ҳам, шахмат хам —
Ақллар кураши, туйғулар жанги.
Бу жангда қўйилган ҳар битта қадам
Одилу хақ бўлсин, Гўзал ва янги.

Шахмат абадийдир,
Шеър абадий.
Юриш тугамас-у сўз бўлмас тамом.
Шахмат тахтасида,
Шеър майдонида
Ғоялар кураши этади давом.
https://t.me/tnews247 Open / Comment

2022-08-18 12:07:11 #bilib_oling

Begonalashgan tabaka

Tobaki degan soʻzimiz bor. Uning qismati ajoyib. Tob oʻzak soʻzining qizitish, kuydirish maʼnolaridan kelib chiqqan toba (yassi qozoncha, biz uni tova, tava deymiz), toblanish, obu tob, tobiga keltirish singari kalimalar koʻp. Tobaki deb tobada pishirilgan yoki umuman qovurilgan taom aytiladi.

Xullas, tobaki degan soʻz “safarga chiqib”, Rossiyaga bordi va oʻris boʻlib qaytdi. Meliboy – Misha, Safarboy – Sasha, Ergashboy Erik boʻlib qaytgani kabi Tobaki degan nomini Tabaka qilib keldi. Tobada pishgan taom ekani esidan chiqdi va qovurilgan joʻjaga aylandi. Biz ham oʻzimizning “bolamiz”ni tanimay, Tabaka deb chaqiradigan boʻldik.

Erkin Vohidov

manba

Kanalga ulanish https://t.me/dtrdep


Bizning manzil:
Veb-sahifa | Telegram | Facebook Open / Comment

2022-08-17 08:21:59 Тарихий қадриятларни тиклаш давлат сиёсатига айланган бу кунда ҳам ўша фақирона дунёқарашнинг мавжудлигига нима дейсиз?
Ҳали ҳамон тилимизга кира бошлаган "бекат", "тайёра", "туман" каби сўзларни кулги қилиб, "остановка", "самолёт", "район" дейишга халқ ўрганган, янги сўз топишнинг нима кераги бор, дегувчилар камми? Агар бундай дунёқараш ўтган аср бошида яшаган маърифатпарвар жадидлар орасида ҳукмрон бўлганда, бугун бир газетамизнинг номи "Қишлоқ правдаси", бир журналимиз "Жаҳон литератураси", бир жамиятимиз номи "Культура ва просвещение" бўлар эди.
Бир вақтлар Чингиз Айтматов қирғиз тилида "ҳақиқат" деган сўзнинг йўқлигини айтиб фарёд қилган эди. Мустай Карим газеталарнинг бирида босилган мақола сарлавҳасини айтиб даврани кулдирган эди: "Советлар Россиясинда крестьянлар положениеси"!

Ўзбекистон Қаҳрамони, Ўзбекистон халқ шоири Эркин Воҳидов, "Сўз латофати" китобидаги "Нелар топдик, нелар йўқотдик?" мақоласидан, 2014 йил.


www.facebook.com/evohidov
www.t.me/Erkin_Vohidov Open / Comment

2022-08-17 07:50:58 ДАРДДОШЛИК
(Иван Драчга)

Ўзга тил, ўзга урф, ўзга анъана,
Ўзга табиатли халқлар ўғлимиз.
Ягона қисматнинг ҳукми-ла яна
Нечанчи бор ёндош тушди йўлимиз.

Олис Скопьенинг тош кўчалари,
Шаҳроҳ Хрешчатик, Чорсу, Регистон,
Тюменнинг, Неванинг оқ кечалари,
Тонготар суҳбатлар... эсла, қадрдон.

Бир-бировга очдик дил сиримизни,
Баҳсларга ҳеч замон нуқта қўймадик.
Йирокда соғиндик бир-биримизни,
Дийдор кўришганда сира тўймадик.

Бизни ошно этган қалбдир шеърпараст,
Элликда кўнгилдан кетмаган ёшлик.
Алвонга ёзилган шиорлар эмас,
Юракка битилган буюк дарддошлик.

Етти ёшда эдик қирқ учинчи йил,
Биринчи синфга қўйгандик қадам.
Она диёрингни маҳв этган қотил
Ўқидан Киевда йиқилди отам.

У пайт биз оч, юпун, кўзимиз дардлик,
Гўдак армонимиз ўйимиз билан
Бошоқ териб, пахта чопиқ қилардик
Кетмонга етмаган бўйимиз билан.

Ўша пок болалик кетди қайларга?..
Эй, сен, битилмаган ўлмас достоним —
Малласоч, мовий кўз болакайларга
Она бўлган менинг Ўзбекистоним.

Йиллар ўтди, бизлар улғайган каби
Улғайди ёнма-ён бизнинг қардошлик.
Тошкент фалокати, Чернобиль ғами
Кўнглимизга солди яна дарддошлик.

Оламда не қудрат бордир, аслида
Эллар бирлигидан кўра кучлироқ?!
Унга битсам дейман улуғ қасида
Баландпарвоз гапдан қўрқаман бироқ.

Қўрқаман, оталар ёди бор қутлуғ,
Мен не табаррук сўз қилардим тортиқ
Миллионлар қалбига муҳрланган руҳ,
Қон билан битилган меҳрдан ортиқ!

Азизим, шоирсан, булар барчаси
Мендан кўра кўпроқ ўзингга аён.
Шоир — ўз халқининг юрак парчаси,
Йўқ, у юрак бўлиб туғилган исён.

Жон риштамиз замин тубида боғлиқ,
Мовий кўзларингда ошкора кўрдим:
Ўзбекистон — сенинг кўксингда оғриқ,
Украина — менинг жафокаш юртим.

Қанча ардоқласам ўрмонларингни
Гулшан боғларимни шундай суярсан.
Англайман дилдаги армонларингни,
Тупроғим дардига сен ҳамкуярсан.

Она тилинг учун ғам чекиб дилда
Нола қилсанг, кўкка учар фарёдим.
Етмиш етти пуштим сўзлаган тилда
Сўзлармикин яна етти авлодим?

Мен Киевга учсам йўлимда бесас
Орол кўзгусида жимирлар қуёш.
У Шевченко кўрган мавжли денгизмас,
У зор қўбузчининг кўзидаги ёш.

Ҳаёт бешафқатдир, вақт эса қаттол,
Табиатга ўтмас зулму даъволар.
Биздан мерос қолар наҳотки беҳол
Нашаванд далалар, сувсиз дарёлар?!

Йўқ! Ҳеч ишонмайман! Имон бор! Халқ бор
Метин иродалик ва олтин бошлик.
Қардошлик сидқи бор мангу устивор,
Бор азалу абад бизнинг дарддошлик.

Русмиз, молдаванмиз — замин биттадир,
Ҳиндумиз, испанмиз — биттадир ҳаёт.
Киприкда томчидек қалқиб турган ер
Букун сену мендан кутмоқда нажот.

Насибамиз шудир, қисмат йўқ бўлак,
Чигал, таҳликалик замонамизда —
Бу дардли дунёнинг куйчиси бўлмак
Бор экан, азизим, пешонамизда.

Куйимизни куйлаб, созимиз чалиб
Ўтармиз, қолажак курраи азим.
Биз бир туп каштану мажнунтол бўлиб
Боқий дарддошликка қилармиз таъзим.

Ўзбекистон Қаҳрамони, Ўзбекистон халқ шоири Эркин Воҳидов, 1989 йил.


www.facebook.com/evohidov
www.t.me/Erkin_Vohidov
www.erkinvohidov.com Open / Comment